Ο Θεός είχε διο γυναίκες, τη μια βλογητικιά λαι την άλλη καπινιαστή. Κ’ οι Χριστιανοί είναι υπό τη βλογητικιά και οι Τούρκοι από την καπινιαστή. Και μιαν ημέρα η χάριν dου ΄πηθελε κρασί (γιάνdα κοινωνού οι αθρώποι;)Και πάει ο Τούρκος εκ αποσφωνιάζει βότσινα και του τα πάει και τον εκτήστηκε πρώτα. Και ύστερις πάει ο Χριστιανός και φυτεύει αμπέλι και κάνει κρασί και του πάει και λέει dου: Άχι, και γιάνdα να μην έρθης πρωτύτερα να σου πρωτοευκηστώ; Μα δεν κουράζει να δουεύγης τη γή με το σκαπέτι σου να ζιής εκ ο Τούρκος με το σπαθί dου. Και για τουτονά, παιδί μου, εδέρνανε οι Τούρκοι τσι Χριστιανούς μα εδά εγυρίσανε, δόξασει ο θεός, άλλος καιρός (μετά την κάθοδον του πρίγκιπος Γεωργίου)

Χρονολόγηση

1924

Τύπος τεκμηρίου

Λαϊκή Παράδοση

Δημιουργός

Κουμουλές, Λ.

Τόπος

Αλίκαμπος

Φορέας

Ακαδημία Αθηνών