Searchculture.gr
ΕΣΠΑ 2014-2020 Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ) Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
ΕΣΠΑ 2014-2020
  • Αρχική σελίδα
  • Αναζήτηση τεκμηρίων
  • Πλοήγηση
    • Πρόσωπα Πρόσωπα
    • Τύποι τεκμηρίων
    • Θέματα
    • Ιστορικές περίοδοι
    • Τόποι
    • Χάρτης
    • Φορείς
    • Συλλογές
    • Θεματικές εκθέσεις
    • Προσωπογραφίες
  • Διαλειτουργικότητα
  • Σχετικά
    • Το SearchCulture.gr
    • Εκδόσεις - Δημοσιεύσεις
    • Ενημερωτικό Δελτίο
    • Οδηγίες για αναζήτηση & πλοήγηση
    • Σημασιολογικός εμπλουτισμός μεταδεδομένων
  • Για φορείς
    • Ένταξη συλλογών
    • Προδιαγραφές ένταξης
    • Εκδήλωση ενδιαφέροντος
    • Διάθεση περιεχομένου στη Europeana
  • Επικοινωνία
  • ΕΛ • EN
Περισσότερα κριτήρια αναζήτησης Λιγότερα κριτήρια αναζήτησης
Καθαρισμός Βοήθεια


Φίλτρα αποτελεσμάτων  

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Καθαρισμός
Λεξιλόγια θεμάτων στο semantics.gr
Λεξιλόγιο τύπων τεκμηρίων του ΕΚΤ στο semantics.gr
Λεξιλόγια τόπων του ΕΚΤ στο semantics.gr
Χρονολόγηση
Ιστορική περίοδος Λεξιλόγιο ιστορικών περιόδων στο semantics.gr
Φορέας / συλλογή
Γλώσσα
Europeana τύπος
Άδεια χρήσης αρχείου
1  -  30   από   972   τεκμήρια
 Χάρτης  Πλέγμα

     
    Νύχτα μεσάνυχτα, κι βρουμά κι Ψαριάκας
    Νύχτα μεσάνυχτα, κι βρουμά κι Ψαριάκας
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ποιός σε λέει λάχανα, κι λέεις πέντι στ' άσπρουν;
    Ποιός σε λέει λάχανα, κι λέεις πέντι στ' άσπρουν;
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Είπεν μου του γάμου μου κι του παστού μου
    Είπεν μου του γάμου μου κι του παστού μου
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τα βάλλει ο νους μου, στ' άρη κι στα βουνά
    Τα βάλλει ο νους μου, στ' άρη κι στα βουνά
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Έκαμαν βούλους τους νους αλώνιν, κι' ηδιάλεξιν κι' ηπήριν πάσα ένας τουν δικόν του
    Έκαμαν βούλους τους νους αλώνιν, κι' ηδιάλεξιν κι' ηπήριν πάσα ένας τουν δικόν του
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Στην κεφάλαν μου θα γίνης περπέρης;
    Στην κεφάλαν μου θα γίνης περπέρης;
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Αλί στον, όπου καρτιρά στα ξένα να δειπνήση
    Αλί στον, όπου καρτιρά στα ξένα να δειπνήση
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Του φόρσουν του ξίδιν στου κάπιν του ζαράριν
    Του φόρσουν του ξίδιν στου κάπιν του ζαράριν
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ζαγκούλλιν (το)= “το φάντασμα”
    Ζαγκούλλιν (το)= “το φάντασμα”
    Τύπος τεκμηρίου
    Λαϊκή Παράδοση
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τέτοια χάλια έχει η ρόκα κι΄ όπου θέλεις άμι ρώτα κι' ως που να γυρίσης ταρτάχτιν
    Τέτοια χάλια έχει η ρόκα κι΄ όπου θέλεις άμι ρώτα κι' ως που να γυρίσης ταρτάχτιν
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τέτοια βάσανα χει η ρόκκα ως που να γιμίση τ' αρτάχτην
    Τέτοια βάσανα χει η ρόκκα ως που να γιμίση τ' αρτάχτην
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τέτοια βάσανα 'χ' η ρόκκα όσουν τα γεμίση τα'ρτάχτιν
    Τέτοια βάσανα 'χ' η ρόκκα όσουν τα γεμίση τα'ρτάχτιν
    Χρονολόγηση
    1889
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τα παθήματα γένουντιν μαθήματα
    Τα παθήματα γένουντιν μαθήματα
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Χάρος=θάνατος
    Χάρος=θάνατος
    Χρονολόγηση
    1919
    Τύπος τεκμηρίου
    Λαϊκή Παράδοση
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Καλλικαντζαριές, έλεγαν στο Λιβίσι, τα φανταστικά δαιμόνια που βγαίνουν το Σαραντάμερο και χάνονατι τα θεοφάνεια. Τις φαντάζονταν σαν γυναίκες και μάλιστα ωραίες. Πολλές είναι οι σχετικές λαικές δοξασίες : Γεννιούνται με το Χριστό και στη βάφτιση του χάνουνται. Εθεωρείτο δε κακό να γεννιέται κανείς, την ημέρα τούτη του Χριστού γιατί σ’όλη του τη ζωή ο διάβολος θα ορίζει το πνεύμα του κι άθελά του θα τον ακολουθή όταν αυτός θα προστάζει. Έτσι οι Μανάδες όταν λάχει να γεννήσουν παραμονή Χριστουγέννων το κρύβουν από τους άλλους για το καλό του παιδιού τους. Τέτοιες μέρες όποιος πάει σε λεχώ κι είναι σούρουπο κι αρχίζει να νυχτώνει έχει πάντα στη τσέ[η του μια μπουκιά ψωμί και πριν να μπή μέσα την πετά έξω από το σπίτι της λεχώς για να ξορκίσει τις Καλλικαντζαριές. Οι καλλικαντζαριές ήταν πάντα ο φόβος και ο τρόμος των παιδιών ακόμα και των μεγάλων. Έπαιρναν τα μωρά, ξεγελούσαν τους νέους και τις νέες που εγκαταλείπανε τα σπίτια τους και τις ακολουθούσαν, έκαναν καό στους ανθρώπους και όπως λέγανε μπορούσαν και το Χριστό ακομα να παραπλανήσουν. Ήταν πολύ ώμορφες, χόρευαν πάνω στα δώματα και τραγουδούσαν : ΄΄Κλώσιτι να κλώσουμουν κι να κλουσταρίσουμουν. Κόκκινη κλουστή κλουσμένη στην ανέμην πιρασμένη. Άσπρους πιτεινός λαλεί κόκκινους χαν τουλαλί’’. Κρατούσαν αρτάχτια στο χέρι και το κατέβαζαν από τις καπνοδόχες των σπιτιών. Αρπούσαν από τα τηγάνια τους κεφτέδες και τις γουργουλίδες και τότε τραγουδούσαν : Ως ,’έκοψες τηχ χέραμ μου να κάψει η θιος την πόδα σου ! Κλώσιτι να κλώσουμουν κι να κλουστουρίσουμουν..’’. Λένεν πως η Παναγιώτα η Τουρτόγλου, το ‘διν τα’αρτάχτιν κι έβαλιν φουνικόν κι μαζεύτηκιν καλαπαλίκιν. Ακόμη κι η Μουτούρης πήιν μι τα’αποσπαμάν του. Οι Καλλικαντζαριές λένε πως ζούσαν στο Βαί και κατοικία τους ήταν οι μυτεροί βρ’αχοι που υψώνουνταν πάνω από τη θάλασσα. Έχουμε πολλές και ποικίλες αφηγήσεις που τις χρουστάμε στους : Ειρήνη Γιαμάνη, Μαρία Χατζηκυριάκου, Πναγιώτη Δελησάββα, Πελεγία Βαιρακτάρη, Δέσποινα Τσακιργιάννη, Μαρία Καραγιάννη, Δέσποινα Καλλιατζή. Σήμερα άς ακούσουμε την αφήγηση της σεβαστής γερόντισας Ειρήνης Γιαμάνη. Την κατέγραψα όπως μου τη διηγήθηκε μια καλοκαιριάτικη μέρα στο φιλόξενο σπίτι της στη Νέα Μάκρη : ‘’Ήταν γεννημένους με τις Καλλικαντζαριές μαζίν. ‘Ερχονταν μιαν ημέραν απού του χουριόν, βλέπει μιάφ φουτιάν κι ανάβγει. Ά! Είπιν, είνιν ώρα να κάτσου ιδώ να λύσου κονάκιν κι να καρβουνίσου τημ πίτταμ μου να φάου. Άξαφνα εκεί πόκατσιν κι πριν να λύσει τα’αζόν του βλέπει έξ ιφτά γυναίκις ιμπρός του. Ήταν όμορφις, αλλαμένις σαν νύμφις, κι του πιάνουν αφ’του χέριν τουν ξιφουρτώνουν αφ’τα’ εζόν κι αρχίνουν να χορεύγουν μαζίν του κι να τραουδούν. Ήταν όμορφις θιές. Μόλις ιλάλησαν οι πετεινέ, τις έχασιν απου του χέριν του Που ιπήαν ; που ήρταν ; εν έξεριν ! Η φουτιά ικείνην την ώραν γένηκιν ένας σουρός μαύρα κάρβουνα. Η θιός να φυλάει τουν άνθρωπουν. Κι να βαπόρια ακόμη κι τα κύματα έχουν φύουν απού τις Καλλικαντζαριές.
    Καλλικαντζαριές, έλεγαν στο Λιβίσι, τα φανταστικά δαιμόνια που βγαίνουν το Σαραντάμερο και χάνονατι τα θεοφάνεια. Τις φαντάζονταν σαν γυναίκες και μάλιστα ωραίες. Πολλές είναι οι σχετικές λαικές δοξασίες : Γεννιούνται με το Χριστό και στη βάφτιση του χάνουνται. Εθεωρείτο δε κακό να γεννιέται κανείς, την ημέρα τούτη του Χριστού γιατί σ’όλη του τη ζωή ο διάβολος θα ορίζει το πνεύμα του κι άθελά του θα τον ακολουθή όταν αυτός θα προστάζει. Έτσι οι Μανάδες όταν λάχει να γεννήσουν παραμονή Χριστουγέννων το κρύβουν από τους άλλους για το καλό του παιδιού τους. Τέτοιες μέρες όποιος πάει σε λεχώ κι είναι σούρουπο κι αρχίζει να νυχτώνει έχει πάντα στη τσέ[η του μια μπουκιά ψωμί και πριν να μπή μέσα την πετά έξω από το σπίτι της λεχώς για να ξορκίσει τις Καλλικαντζαριές. Οι καλλικαντζαριές ήταν πάντα ο φόβος και ο τρόμος των παιδιών ακόμα και των μεγάλων. Έπαιρναν τα μωρά, ξεγελούσαν τους νέους και τις νέες που εγκαταλείπανε τα σπίτια τους και τις ακολουθούσαν, έκαναν καό στους ανθρώπους και όπως λέγανε μπορούσαν και το Χριστό ακομα να παραπλανήσουν. Ήταν πολύ ώμορφες, χόρευαν πάνω στα δώματα και τραγουδούσαν : ΄΄Κλώσιτι να κλώσουμουν κι να κλουσταρίσουμουν. Κόκκινη κλουστή κλουσμένη στην ανέμην πιρασμένη. Άσπρους πιτεινός λαλεί κόκκινους χαν τουλαλί’’. Κρατούσαν αρτάχτια στο χέρι και το κατέβαζαν από τις καπνοδόχες των σπιτιών. Αρπούσαν από τα τηγάνια τους κεφτέδες και τις γουργουλίδες και τότε τραγουδούσαν : Ως ,’έκοψες τηχ χέραμ μου να κάψει η θιος την πόδα σου ! Κλώσιτι να κλώσουμουν κι να κλουστουρίσουμουν..’’. Λένεν πως η Παναγιώτα η Τουρτόγλου, το ‘διν τα’αρτάχτιν κι έβαλιν φουνικόν κι μαζεύτηκιν καλαπαλίκιν. Ακόμη κι η Μουτούρης πήιν μι τα’αποσπαμάν του. Οι Καλλικαντζαριές λένε πως ζούσαν στο Βαί και κατοικία τους ήταν οι μυτεροί βρ’αχοι που υψώνουνταν πάνω από τη θάλασσα. Έχουμε πολλές και ποικίλες αφηγήσεις που τις χρουστάμε στους : Ειρήνη Γιαμάνη, Μαρία Χατζηκυριάκου, Πναγιώτη Δελησάββα, Πελεγία Βαιρακτάρη, Δέσποινα Τσακιργιάννη, Μαρία Καραγιάννη, Δέσποινα Καλλιατζή. Σήμερα άς ακούσουμε την αφήγηση της σεβαστής γερόντισας Ειρήνης Γιαμάνη. Την κατέγραψα όπως μου τη διηγήθηκε μια καλοκαιριάτικη μέρα στο φιλόξενο σπίτι της στη Νέα Μάκρη : ‘’Ήταν γεννημένους με τις Καλλικαντζαριές μαζίν. ‘Ερχονταν μιαν ημέραν απού του χουριόν, βλέπει μιάφ φουτιάν κι ανάβγει. Ά! Είπιν, είνιν ώρα να κάτσου ιδώ να λύσου κονάκιν κι να καρβουνίσου τημ πίτταμ μου να φάου. Άξαφνα εκεί πόκατσιν κι πριν να λύσει τα’αζόν του βλέπει έξ ιφτά γυναίκις ιμπρός του. Ήταν όμορφις, αλλαμένις σαν νύμφις, κι του πιάνουν αφ’του χέριν τουν ξιφουρτώνουν αφ’τα’ εζόν κι αρχίνουν να χορεύγουν μαζίν του κι να τραουδούν. Ήταν όμορφις θιές. Μόλις ιλάλησαν οι πετεινέ, τις έχασιν απου του χέριν του Που ιπήαν ; που ήρταν ; εν έξεριν ! Η φουτιά ικείνην την ώραν γένηκιν ένας σουρός μαύρα κάρβουνα. Η θιός να φυλάει τουν άνθρωπουν. Κι να βαπόρια ακόμη κι τα κύματα έχουν φύουν απού τις Καλλικαντζαριές.
    Χρονολόγηση
    1958
    Τύπος τεκμηρίου
    Λαϊκή Παράδοση
    Δημιουργός
    Άγνωστος συλλογέας
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Χίλια καλώς του του κακού χαν έρτη μοναχόν του
    Χίλια καλώς του του κακού χαν έρτη μοναχόν του
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Κάμι συ του καλόν κη ρίξε του 'ς του γιαλλόν
    Κάμι συ του καλόν κη ρίξε του 'ς του γιαλλόν
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Η άθρωπους απού κεί που κάμνει εν ηυρίσκει, απού κει που εν κάμνει βρίσκει
    Η άθρωπους απού κεί που κάμνει εν ηυρίσκει, απού κει που εν κάμνει βρίσκει
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Κάμης, πάθης
    Κάμης, πάθης
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Άλλα στα χείλη κι άλλα στ' καρτιάν
    Άλλα στα χείλη κι άλλα στ' καρτιάν
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Μουσαίος
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Όπου είνιν πουλλαί πιτειναί αργέφει να ξημιρώση
    Όπου είνιν πουλλαί πιτειναί αργέφει να ξημιρώση
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Που 'εν τουν πείθει λόους πέφτει δάβρους
    Που 'εν τουν πείθει λόους πέφτει δάβρους
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ιβώ στραβόννου κη πουλού, θώρα συ κι' αόραννι
    Ιβώ στραβόννου κη πουλού, θώρα συ κι' αόραννι
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τώρα ς τα γεράματα, μάθι, γέρου, γράμματα
    Τώρα ς τα γεράματα, μάθι, γέρου, γράμματα
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Χαν πιθάνου ιβώ, φούρνους να μην καπνέση
    Χαν πιθάνου ιβώ, φούρνους να μην καπνέση
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Πουλλοτιχνίτης κη 'ρημουσπίτης
    Πουλλοτιχνίτης κη 'ρημουσπίτης
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Του μαθείν κη του ξιμαθείν έναν είνιν
    Του μαθείν κη του ξιμαθείν έναν είνιν
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Όσαν σε παρακαλούσα ηχαδεύγουσουν χαδούσα
    Όσαν σε παρακαλούσα ηχαδεύγουσουν χαδούσα
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ηύρις τουν τουν πειρασμόν δέξου του χαν αγιασμόν
    Ηύρις τουν τουν πειρασμόν δέξου του χαν αγιασμόν
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τρώει τουν η ράχη του
    Τρώει τουν η ράχη του
    Χρονολόγηση
    1941
    Τύπος τεκμηρίου
    Παροιμία
    Δημιουργός
    Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ.
    Τόπος
    Λιβίσσι
    Φορέας
    Ακαδημία Αθηνών
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR

      Searchculture.gr EKT Aggregation EKT eContent
      • Follow EKT

      Επικοινωνία | Πολιτική Απορρήτου | Όροι Χρήσης | Πνευματική ιδιοκτησία

      ©2024 Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου
      license: cc-by-sa

      <s:message code='alt_ministry'/>