SearchCulture.gr | Νησίδα Μεγανήσι (Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Ιονίων Νήσων ▶ Νομός Λευκάδας )

1 - 30 από 310 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Ο Άγι Γεράσιμος εδώ εθαυματούργησε σε παιδί που έπασχε, άφριζε, δαιμονισμένος. Ο πατέρας του το αφιέρωσε στον Άγιο. Έμεινε καιρό εκεί, έγινε καλά. Επήε στην Ερατ. σχολή στα Γιάννενα και είναι παπάς στο Κάτωχώρι Λευκάδος. (Αυτό το θαύμα είναι καταγραμμένο στα βιβλία του Μοναστηριού.)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Βαθυσάνικος Άγιος! Έλεγαν οι Σπαρτοχωρίτες για τον Άγιο Βησσαρίωνα, αλλά εκείνη που το 'πέ (η Αρέθαινα) επέθανε το ίδιο βράδυ

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στη γιορτή του Αγ. Βησσαρίωνα (15 Σεπτεμβρίου) την παραμονήν έρχονται τακτικά στο λιμάνι του Βαθιού ένα ζαργανόψαρο ως 15 -20 οκάδες ψάρι του Αγίου. Μια χρονιά ένας Μήτσος Σακκάς το σκοτώσανε και το πουλήσανε. Αλλά δε εδώσανε λεφτά (μερίδιο) του Αγίου. Έτσι από τότε δεν ξαναφάνηκε ζαργανόψαρο. (Βλ. και σελ. 45, 53, 509)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η ζαργάνα, προς χαράν του Σακκά, ενεφανίσθη και πάλιν την πέμπτην απογευματινήν της Παρασκευής 26ης Σεπτεμβρίου (παρέβαλε προς παλ. Ημερολόγιον). Πρώτος όστις είδε ταύτην βεβαίως ήτο ο θρησκόληπτος Σακκάς, όστις εκ της χαράς του, άνευ προσοχής ήρπασεν ένα καμάκι, του οποίου οι αχαλοί ήσαν σχεδόν άχρηστοι και δια να τυχούσης εκεί λέμβου επετέθη κατά της ζαργάνας με μένος και της κατάφερε το πρώτον πλήγμα, αλλά δεν την εκράτησεν. Ο ψαράς όμως ο Κωνσταντίνος Δελεπόρτας η Ξουδαβλάκης, με έναν καλον καμάκι της κατάφερε το δεύτερον πλήγμα και την εκράτησεν. Εγωιστής όμως ην, ούτε μερίδιον έδωσεν εις τον άγιον Βησσαρίωνα, αλλά ούτε ήθελε να την πωλήση εις τους κατοίκους και απέστειλεν αυτήν εις Λευκάδαν προς ιχθυοπώλην χονδρικής πωλήσεως. Φαίνεται όμως ότι ίσχυσαν αι ευχαί και κατάραι του Σακκά και επεστράφη οπίσω την επομένην και εγένετο ανάρπαστος υπό των Βαθυσάνων, προς οκτώ δραχμάς τη λίτρα. Ήτοι ο Κώστας έλαβον κάτι παραπάνω από ότι εζήτησεν από τον ιχθυοπώλην του. Αλλά και πάλιν ουδέν μερίδιον δια τον άγιον. Η ζαργάνα καθαρά, δηλ. άνευ εντοσθίων εζύγιζε 39 λίτρας. Όλα ομάς τα διαδραματιζόμενα εγώ δεν τα είδα ούτε την ζαργάναν εγεύσθην, διότι ήμην απησχολημένος με την έναρξιν του υδραυλικού ελαιοπιεστηρίου μας. Και τώρα κοινή συζήτησις μεταξύ των θαμώνων των καφενείων είναι, εάν ο Άγιος εχολώθη, εάν η ζαργάνα θα ξαναεμφανισθή και ποιόν ημερολόγιον θα παραδεχθή;

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ερχότανε επί 3 χρόνια παραμονή του Σταυρού, την ίδια ώρα (2 ώρες να κάτση ο ήλιος) το 1933 - 34 – 35. Πρωτορχότανε και χτύπαε απάνου στον Άγιο Βησσάριο [Στην εκκλησία που είναι του Αγίου Βησσαρίωνος που είναι στη παραλία] κι ύστερα χτυπιότανε μεσ’ το λιμάνι. Το πρώτο χρόνο [45 λίτρες ζαργάνα] το χτύπησαν με καμάκι από βάρκα. Το β’ χρόνο, την ίδια ημερομηνία (13 Σεπτεμβρίου) φάνηκε πάλι. Τώρα ήτανε 50 λίτρες. ( Ο Δημήτρης ο Σακκάς το χτύπησε αμέσως με το καμάκι). Εκοιμότουνε, τον ειδοποιήσανε και εσηκώθηκε με το καμάκι. Το καμάκισε, το ‘βγαλε στην αγορά, αλλά δεν έπαιρνε κανένας (γιατί ήτανε μεγάλο). Ένας από το Σπαρτοχώρι, λέει : Σώσε μου 6 – 8 λίρες. Σιγά σιγά το πήραν όλοι. Εκράτησε μόνο 2 λίρες ο ίδιος. (Κανένα σχόλιο δεν έγινε τότες για θαύμα του αγίου). Την άλλη χρονιά (1935), την ίδια ώρα και μέρα 2 ψάρια χαργάνες ήρθανε, τα κυνηγήσανε και τα καμακώσανε, αλλά εξεμακιόντανε. Το χτύπησε 5 βολές μ’ ένα καμάκι εφταχάλι (πετροκάμακο), αλλά έφυγε και τσι πέντε και το έχασε. (το ίδιο και τ’ άλλο έφυγε). Μετά 5 -6 μέρες το ηβρήκε ψόφιο ο παραπάνω στον Λεωνά τον κάβο (άλλοτε ιδιοκτήτης). Εσκέφτηκε αμέσως πως το ψάρι ως φαίνεται ήθελε να τ’ αφιερώσουμε στην εκκλησία και δεν θαπρεπε να το σκοτώσουμε. Όταν ήτανε εδώ η Αγία Κάρα (1936), ο παπάς που τη συντρόφεψε εκοιμήθηκε σπίτι μου. Του είπα το περιστατικό και μου είπε : Δεν έπρεπε ναν το καμακίσετε το ψάρι αυτό. Αυτό του ‘φερνε ο Άγιος, ήθελε να κάμετε πανηγύρι, να ‘ρχεται ο κόσμος να βλέπη το ψάρι και να λέη πως είναι του Άγιου

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Επειδή τότε (πρίν το 1911) δεν υπήρχε εκκλησία εδώ στο Βαθύ, οι κάτοικοι ήρθαν στο Κατωμέρι να κάμουνε λιτανεία του Αγίου Βησσαρίου, στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, εκεί γινότανε η λειτουργία κι λιτανεία. Τότε διάφοροι πιστοί παρακάλεσαν τους παπάδες να κάμουν δέησι για τα τσακάλια, που κάμουν κακό, θραύσι στα κοπάδια. Πραγματικά την άλλη μέρα οι μπιστικοί ήρθανε στο σπίτι που ήταν τα λείψανα του Αγίου Βησσαρίου κι επροσκύνησαν λέγοντας πως σε κάθε μαντρί βρέθηκαν από 2 – 3 τσακάλια ψόφια. Από τους κατοίκους ένας (Καλλίνικος) δεν συμφώνησε για τον εξολοθρεμό κι είπε ότι το τσακάλι του το θέλει, να μην ψοφήση. Έκτοτε μένει πάντα ένα τσακάλι, και λένε και την παροιμ. Φράσις : «Αυτός είναι Καλλίνικος! Το τσακάλι του το θέλει» (υπάρχει η παραλλαγή ότι σε περίπτωση γενικώς παγάνας και όχι στη λιτανεία, ο Καλλίνικος εζήτησε να αφήσουν ήσυχο το τσακάλι του)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όμοια περίπτωση (με το αλάφι του Άη Δημήτρη της Ζαβέρδας) κι η ζαργάνα η μεγάλη, που έμπαινε στο λιμάνι του Βαθιού, την παραμονή του Άη Βησσαρίου, που έφτανε ως το λιμάνι και δεν ήθελε να φύγη. Λένε πώς το πιάσανε και το μοιράζανε στον κόσμο δωρεάν. Αλλά από μια χρονιά που δεν το μοιράσανε αλλά το πουλήσανε, δε ξανάρθε. (βλ. Σελ 17, 53, 509)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ένας καπετάνιος ερχότανε με το καράβι του. Εκεί στη Θηλειά που κλείνει το πέρασμα. Ο γιός του Καπετάνιου ωδηγούσε το καράβι. Θύμωσε ο κάπετάνιος, σκότωσε το παιδί, που του 'λέγε : “Κοίτα, πατέρα, Κοίτα” (κι απ' αυτό έγινε στον Άην Κοίτα ...) “Τόσα χρόνια στο σχολείο και δεν έμαθες να κυβερνάς;”.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Του τότε καιρού ο κόσμος έκανε τα σπίτια του ή τη καλύβα του σε κρυφό μέρος. Εδώ πίσω έχουμε την εκκλησία του Άη Γιαννιού. Αυτός μας λένε οι προγόνοι μας, πως ήτανε σύσωμος και γύριζε στο χωριό και διόρθωνε όλα τα πάντα. Αυτήνος ο άγιος παρουσιαζότανε στους ανθρώπους. - Που πάς, παιδί μου; - Πάω να μάσω λάχανα (Κυριακή). Κάνε μου τη χάρη να μου φυλάξετε κι μένα. Του τα φυλάανε. Μπάρμπα – Γιάννη, σου φυλάξαμε τα χόρτα. - Νάν τά δώ! Ήτανε σκουλίκια. Ιδού η αμαρτία, που δεν πήγατε στην εκκλησία. (Σόμορα – Όμορα)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εκεί στον Άη Δημήτρη της Ζαβέρδας εσφάζανε σφαχτά και τα μοιράζανε στον κόσμο – ψητά. (Και στο Καστό τ' Άη Γιάννη 24 Ιουνίου). Την ημέραα τ' Άη Δημήτρη ερχότανε ένα αλάφι, το αφήνανε να ξεκουραστή, να πιή νερό, κι ύστερα το σφάζανε και το μοιράζανε. Κι επειδή μια χρονιά δεν το άφησαν να ξεκουραστή, δεν ξανάρθε. (βλ. Σελ. 86)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Άγιος Ηλίας ήτονε ψαράς, τραβολόος. Τόσο εβαρέθηκε τη θάλασσα, που αναγκάστηκε να πάρη το κουπί στο χέρι του και να πάρη το βούνο. Τι 'ναι αυτό; Κουπί! Τι 'ν' αυτό; Φτυάρι! Και από τότε έμεινε στα βουνά κι έκαμε εκκλησίες

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Θα σε κάνω άργανο στο ξύλο

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάμης, πάθης, καρδιά μη σε πονέση

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο παθός είναι γιατρός

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όλο – όλο 'γω στο μύλο, καλά να πάθω κιόλας

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στις 5 Δεκεμβρίου 1959, ο δημοδιδάσκαλος κ. Αντώνης Καββαδάς από το Κατωμέρι, μου γράφει οτι σήμερα, γιορτή τ' άη Σάββα, λένε εδώ οτι ο άγιος ήταν μεθύστακας και όλοι δείχνουν περισσότερο τη γνωστή αδυναμία τους στο κρασί.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κεφάλι (στο άκρο του νησιού). Είχε εκεί μια βατσουνιά και μιά αγραπιδιά. Είχανε περιπλέξει σα σπήλαιο και πηαίνανε και ζώα και άνθρωποι. Ένα βράδυ με την κακοκαιρία, όπως μαζευτήκανε τα ζώα, επήε κι ο τσοπάνης. Και το πρωί που άρχισε ν' αρμέη τα ζώα του, βλέπει σ' ένα μέρος της Βατσουνιάς μιαν εικόναν, τ' Αγίου Γρηγορίου και την έφερε στο χωριό του, στο Σπαρτοχώρι. Εφκιάξανε τότε λενα κελλάκι (που δεν ξέρουμε που είναι). Την εχάσανε όμως την εικόνα και ξαναπάει ο τσοπάνης στη Βατσουνιάκαι τη βρήκε. Αναγκάστηκανε λοιπόν να χτίσουνε εκκλησία του Αγ. Γρηγορίου, που είναι ακόμη κι η αγραπιδιά πάντα έβγανε αρωματικά αγραπίδια. Η εκκλησία είχε πράματα τότες, και περιουσία. Ένας κλέφτης από τη Λευκάδα ήρθε να πάρη ένα τραΐ κι ήτανε τ' αγίου. Εκείνος εβρέθηκε το πρωί στον λΑη Γληγόρη, με τον κύπρο στο λαιμό. Ελεήθηκε και του βγήκε. Υπάρχει ο κύπρος και η πλάκα της χρονολογίας της εκκλησίας. (στον κ. Αργύρη). Έχει πουγάδι εκεί με ωραίο νερό. Αγιονέρι. Εσυνηθίχανε ν' αφιερώνουνε ένα σφαχτό στην εκκλησία. Όταν αγοράζανε κοπάδια (πραμάτεια). Και οι μισθωτές του νησιού επίσης του αφιέρωναν ένα ζώο. Μπορεί λοιπόν ο κύπρος να είναι από τέτοιο αφιέρωμα. (Οι επιτρόποι το σφάζουνε και τα λεφτά είναι για την εκκλησία, όχι θυσία).

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ένας θείος μου εργαζόντανε μαραγκός στο Νυδρί. Εσκώθηκε τη νύχτα, τα μεσάνυχτα να κάμη προς νερού του, πίσ' από το βήμα της εκκλησίας. Είδ' έναν άνθρωπο σκυμμένο και μέσα η εκκλησία ολοφώτιστη. Τον έπιασε πυρετός από το φόβο του. Επήε στο Δεσπότη κι εκείνος του εξήγησε πως όταν αργή να λειτουργηθή η εκκλησία, κατεβαίνει αγγελικό και λειτουργάει.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τότε που οι Τούρκοι δεν εκάμανε τίποτα στον Άη Γιάννη (που τους ξέφυγε ο παπάς κι οι κάτοικοι στον Τούρλο), φύγανε με τα καράβια και περνώντας χτυπήσανε με τα καράβια και περνώντας με τα κανόνια τον Αή Λιά και τον εγκρεμίσανε. Ο Άη Κωνσταντίνος και ο Άη Λιάς ήτανε μετόχια του Άη Γιαννιού. Ήτανε εκκλησούλα μικρή αλλά τη βαρέσανε τα χρόνια εκείνα. Άλλοι λένε οτι είχανε βγή στο Χουχουλιό κουρσάροι και χτυπούσαν και αυτοί (οι νησιώτες) αμπαρώθηκανε.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τον καιρό που καταστάθηκε το Μοναστήρι επαρουσιάστηκε ένας άγνωστος καλόγερος κι ερώτησε τον ηγούμενο του Μοναστηριού. Άλλονε κόσμο άφηκα 'δώ κι άλλονε βρίσκω. Τους είπε πως ήτανε πηγάδι και μέσα είχαν ρίξει μια εικόνα μ' ένα κερί αναμμένο. Εκοίταξε τα βιβλία του κι είδε πως ήταν περασμένα 300 χρόνια από τότε. Αυτός ήτανε Άγγελος Κυρίου. Έβαλε ο ηγούμενος και ψάξανε στο πηγάδι και βρήκανε την εικόνα με το κερί αναμμένο. Την Παναγία την είχαν βγάλει από το Μοναστήρι για να μην την καταστρέψουνε οι κουρσάροι. (Από τον παπούλη του Γέρο Γιάννη. Ήρθε από τη Ζάβιτσα.)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάποτε εταξίδευε ένα καράβι, που ο χάρτης του παιδιου επαράδιδε πως ήταν διώρυγα. Όταν όμως το νησί (ένα μικρό νησάκι, ανάμεσα) έκλεισε το στενό, ο πατέρας του έσφαξε το παιδί του για το λάθος. Μα ύστερα εμετάνοιωσε και του έχτισε εκκλησία. Το παιδί το λέγανε Νικήτα, την είπε Άη Νικήτα. Την έκτισε επάνω στο Μάυρο νερό στη Λευκάδα. Στον Κάβο του βουνού Φτέρη. (Το νησί ονομάζεται Θηλειά. Έχει εκκλησάκι Ζωοδόχος Πηγή). Αντίκρυ από τη Θήλεια στο Μεγανήσι έχει εκκλησία Άη Γιάννη, που γίνεται πανηγύρι στις 24 Ιουνίου.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το Αγγελικό κατεβαίνει και λειτουργάει στις αλειτούργητες εκκλησίες, όταν περάσουνε 40 μέρες και δεν παέι παπάς να λειτουργήση. Δεν μπορούνε να τ' ακούσουνε όποιοι – όποιοι, παρά όσοι έχουνε καθαρή ψυχή. Ήτανε ένα παιδί με τον πατέρα του, χτίστες, Ηπειρώτες, που βρίσκοντανε εδώ. Το παιδί επλησίαζε στην εκκλησία τη νύχτα κι άκουε το Αγγελικό. Μα μια νύχτα, ο πατέρας του, που τον αποζήτησε, πήε κοντά και σταμάτησε το αγγελικό. Το παιδί πέθανε από τον καημό του και το θάψανε εκεί στον Άγιο Κωνσταντίνο.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στο λαγγάδι τ' αγίου Γληγορίου. Παλιά εκκλησιά. Ένας τσοπάνης έβρηκε το κόνισμα σε μια βατσουνιά.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Χρυσόστομος (σατιρικός ποιητής) λένε πως έφαε τη Μ. Παρασκευή αβγά κι από τότες ετιμωρήθηκε κι ελάλησε, όπως ο κόκκορας.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είδε θαύμα Δανιήλ Μητροπολίτης Ιθάκης εζήτησε να πάνε τα λείψανα στη Λευκάδα όπου ήταν ευλογία. Κι ενώ εκάναμε αγιασμούς σε διάφορα σπίτια, χωρίς ο παπά Κωσταντής να το ξέρη, με τξην απάιτηση του Θεσσαλού συνοδού ιερέως εμπήκαν στο δωμάτιο ενός ασθενούς, που είχε χύσει την ευλογιά. Ο άρρωστος δεν έβλεπε καλά κι αντί να προσκυνήση εφίλησε το χέρι του Παπά Κωσταντή κι έπεσε πύον (γόμπι) στο χέρι του. Από τρόμο παρ' ολίγον να λιποθυμίση. Ο δε παπάς συνοδός, επήρε πύον από το μέτωπο και το στήθος του ασθενούς και άλειψε όλο το προσωπό του. “Ολιγόπιστε εις τι εδίστασας; Μπαίνω παντού από πανώλη κ.λ.π. Και με τα άγια λείψανα δεν φοβάμαι! Έτσι κι εγώ, ησύχασε”.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μια φορά εκυνηγούσανε το χταπόδι ;φωνάζει λοιπόν στη μάννα του : -Μάννα,με κυνηγάνε να με πιάσουνε! –Μη φοβάσαι,δε μπορούνε να σου κάμουν τίποτα. –Μάννα,με καμακίσανε! –Μη φοβάσαι,παιδί μου,δεν πεθαίνεις. –Μάννα με πιάσανε και με κοπανίζουνε! –Μη φοβάσαι! –Με γουλίζουνε. –Μη φοβάσαι! – Με βάνουνε στη φωτιά να με ψήσουνε. –Μη φοβάσαι! –Με βάνουνε στο ξύδι. –Άχ λέει, τώρα σ’έχασα,παιδί μου! (ξύδι=στο κρασί)

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Ντέλφινας είν' ευλογημένο ψάρι. Όταν σι δή και κιντυνεύεις,θα σε βγάλη έξω όπως μπορεί. Κάποτε ένας εγλύτωσε.Μόλις πέσης στη θάλασσα δε σε πειράζει.Πέφτουνε κοντά του στο νερό και δεν πειράζει,

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το ίδιο στα Σπήλια. Επήρα μια βάρκα να πάω στα Σπήλια. Είχε πεθάνει ένας αδρεφός μου. Επήα να 'δοποιήσω ένα γαμπρό μου, να μη φύγουνε κατά τσι 11 – 12 τη νύχτα. Όπως επήγαινα εκεί στσι σπηλιές που είναι κάτου από το στεφάνι, ένα κουνέλι με μπαλώματα και μεγάλη ουρά πέρασε ανάμεσα απ' τα σκέλια μου. Έκαμα ναν το πιάσω ξέφυγε, ξαναπέρασε. Όπως επέρασε με μούδιασε, μούδιασε το ποδάρι μου και δεν εμπόρια να πάω στο Σπαρτοχώρι. Εκράτησε μισή ώρα. (Είναι αλαφρόησκιοι).

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ένα βράδυ κατά τσι 11 η ώρα, εκοιλοπονούσε η νύφη μου κι όπως επήγαινα στο χωριό απάνου, βλέπω μια γυναίκα ψηλή μ’ ένα ντενεκέ στα χέρια και δίνει ένα σάλτο και κατεβαίνει εδεκεί στα Λαγκάδια. Ανέβηκ’ η γυναίκα απά στο πουγάδι, συνέχεια. Έρρ’χνε τον ντενεκέ και τον έβγανε απά στο πουγάδι, συνέχεια. Είπα ‘γώ. Αυτή είναι γυναίκα και παίρνει νερό. Αλλά όταν εγύρισα στο χωριό κι είδα το σπίτι της γυναικός αυτής κλεισμένο, μου ‘ρθε το αίμα στο κεφάλι. – Θα ξαναγυρίσω, λέω, πίσω να δω. Πάω στο προαύλιο της εκκλησίας (να ‘δω αν είν’ η Καμιζέτταινα) και βλέπω τη γυναίκα απά’ στην Αγραπιδιά να δίνη του ντενεκέ, να του δίνη… Μ’ έπιασε ένας πυρετός που με κράτησε 40 ημέρες. Ήτανε μια γυναικάρα τόση απάνω στη μικρή αγραπιδιά. Λοιπόν ήτανε οργή.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στη Μαύρη λαγκάδα. (Μια αμοσκάλη στη θάλασσα). Ήτανε ένας φουντάδας (=αγκυροβολημένος) εκεί με μια βάρκα τη νύχτα κι άκουε πέτρες και ντενεκέδες και όργανα, που του χτυπάανε ξωτικά και σηκώθηκε κι έφυγε.

Χρονολόγηση: 1958
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Νησίδα Μεγανήσι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Νησίδα Μεγανήσι

Ανακαλύψτε 310 τεκμήρια που σχετίζονται με αυτήν την τοποθεσία

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Βαθυσάνικος Άγιος! Έλεγαν οι Σπαρτοχωρίτες για τον Άγιο Βησσαρίωνα, αλλά εκείνη που το 'πέ (η Αρέθαινα) επέθανε το ίδιο βράδυ

Θα σε κάνω άργανο στο ξύλο

Κάμης, πάθης, καρδιά μη σε πονέση

Ο παθός είναι γιατρός

Όλο – όλο 'γω στο μύλο, καλά να πάθω κιόλας

Στο λαγγάδι τ' αγίου Γληγορίου. Παλιά εκκλησιά. Ένας τσοπάνης έβρηκε το κόνισμα σε μια βατσουνιά.

Ο Χρυσόστομος (σατιρικός ποιητής) λένε πως έφαε τη Μ. Παρασκευή αβγά κι από τότες ετιμωρήθηκε κι ελάλησε, όπως ο κόκκορας.