Στα νότια της Προποντίδας βρισκόταν η Μυσία και δυτικά της η Τρωάδα, τόπος ομηρικών μαχών και θρύλων. Ανατολικά της Τρωάδας ήταν η Μυγδονία. Στα παράλια της Μυσίας εκτεινόταν η Αιολίδα με τις 12 πόλεις της. Το νοτιότερο τμήμα της Μυσίας καλούνταν και «Τευθρανία», στην οποία άκμασε η Πέργαμος. Ήταν κυρίως ορεινές περιοχές, με πολλά δάση που πότιζαν οι πολυάριθμοι ποταμοί. Οι πιο γνωστοί σε εμάς είναι ο ιστορικός Γρανικός και ο Σκάμανδρος της Τροίας. Από τις περιοχές αυτές περνούσαν οι Ευρωπαίοι περιηγητές του 19ου αιώνα για το κεντρικό τμήμα της Ανατολίας, ερχόμενοι από την via militaris και την via Egnatia.
Στη Μυσία υπήρχαν πολυάριθμες και ακμάζουσες πόλεις: το Αδραμύττιο, η Απολλωνία, η Άσσος, η Κύζικος, η Λάμψακος, η Πέργαμος, η Προκόννησος, η Στρατονίκεια, καθώς και οι πόλεις της Τρωάδας: Άβυδος, Αλεξάνδρεια η Τρωάς, το Ίλιον, Λάρισα, Σκαμάνδρεια, Σκήψις και άλλες. Οι Μυσοί, φυλή συγγενική με τους Φρύγες και τους Θράκες μνημονεύονται πρώτα από τον Όμηρο ως φίλοι και σύμμαχοι των Τρώων και εχθροί των Αχαιών. Είναι άλλος λαός από τους Μοισούς, λαό της Μοισίας, στα βόρεια Βαλκάνια, αν και οι δύο είχαν συγγένεια με τους Θράκες.
Η Βιθυνία, αν και έχει μακρά ιστορία, άκμασε τα Βυζαντινά χρόνια, τόσο λόγω εγγύτητας με την Κωνσταντινούπολη, αλλά και εξαιτίας της στρατηγικής θέσης στο δρόμο προς τους Ιερούς Τόπους και του καλού οδικού της δικτύου. Η Νικομήδεια, που παραλίγο να γίνει δεύτερη πρωτεύουσα επί Διοκλητιανού, η Προύσα με τα φημισμένα λουτρά που αγαπούσε η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα και η οχυρή Νίκαια ήταν οι σημαντικότερες πόλεις της Βιθυνίας. Η Νίκαια, όπου έγιναν δύο από τις Οικουμενικές Συνόδους κατέστη Πρωτεύουσα της Ελληνικής μικρασιατικής Αυτοκρατορίας της Νίκαιας (1204-1259) μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους.
Μάθετε περισσότερα :
Η θεματική έκθεση περιλαμβάνει τεκμήρια από τους εξής φορείς:
