Όπως αναφέρει ο Κωστής Παπαγιώργης στο βιβλίο του Περί Μνήμης (Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2008) «Ανά πάσα στιγμή αφαιρούμεθα από το παρόν για να συνδεθούμε με κάτι που παρήλθε, χωρίς να θέτουμε σε κίνηση κάποιον συγκεκριμένο μηχανισμό. Το παρελθόν μας αιφνιδιάζει, μας αρπάζει από τα μούτρα, όπως ενίοτε μας ανακουφίζει ή έρχεται αρωγός μας με μια φευγαλέα παράσταση … Θυμόμαστε όπως σκεπτόμαστε, το σκάμε από την παρούσα στιγμή με την ίδια άνεση που αλλάζουμε κουβέντα ή διάθεση … ο χρόνος παρουσιάζεται εξίσου αινιγματικός με την μνήμη … Το μέλλον δεν είναι ακόμα, το παρελθόν δεν είναι πια, όσο για το παρόν στιγμιαία είναι αλλά οδεύει προς το μη ον».
Τι είναι ο Χρόνος; Πώς συνδέεται με τη Μνήμη και την έννοια της αλλαγής; Στην παρούσα Έκθεση ασχολούμαστε με την έννοια του χρόνου, αφενός όπως τον αφομοιώνει ο ανθρώπινος νους και την ικανότητά του να υφίσταται στο παρόν ανακαλώντας και ανασυνθέτοντας το παρελθόν –δηλαδή τη μνήμη–, αφετέρου με την εξέλιξη και τη διαδοχή καταστάσεων στη φύση και τη βιολογία, όπως την αλλαγή στις εποχές και την ηλικία.
Στα επιλεγμένα τεκμήρια περιλαμβάνονται αφαιρετικές, συμβολικές και συνειρμικές διαστάσεις, αλλά και πιο ρεαλιστικές απεικονίσεις, από αρχαιολογικά αντικείμενα, έργα ζωγραφικής, γλυπτά και φωτογραφίες μέχρι εγκαταστάσεις και παρτιτούρες.
Η θεματική έκθεση περιλαμβάνει τεκμήρια από τους εξής φορείς:
