Η αλπού εκατό χρονού, τ' αλεπουδ' εκατό δέκα

Η αλπού εκατό χρονού, τ' αλεπουδ' εκατό δέκα
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Η αλπού εκατό χρονού, τ' αλεπουδ' εκατό δέκα

Θεοχαρίδης
Θεοχαρίδης (EL)

Ερμηνεία: λέγεται επί των σημερινών νέων , σε τινές που κάμνουν τον έξυπνο Η αλωπήξ λαμπράν χειμερινήν ημέραν εξαπλωμένην φ' τον ήλιον εθερμαίνετο. Το μικρόν την ερώτησε αυτήν τι κάμνει εκεί και όταν έλαβε την απάντησιν απ' την μητέρα του οτι αντίκρυ εφ' τον ολυμένον υπήρχε φωτιά κ εθερμαίνετο, αυτό ετινάχθη, και επήδησε ωρά. Τα επτίνει και όταν η μήτηρ ερώτεσε αυτό δια τι επετάχθει, ούτες απεκρίθη κ επέταξε μια τσιά (σπίνθηρ) από τη φωτιά που είναι εφ' του 'Ολυμπου κ μ' έσβησε. Εκ τού μύθου τούτου προέκυψε η παροιμίαν η ανωτέρω

Παροιμίες

Χαλκιδική


1897




Αρ. 235, σελ. 35, Χαλκιδική, Θεοχαρίδης

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.