Εδώ βγαίνει πάρα πολύ νερό. Υπάρχουν μερικές κολώνες και κιονόκρανα, που τα φυλάνε στη εκκλησιά του χωριού. Κατά την παράδοση το νερό της Παναγιάς έβγαινε πρώτα στην Αράχοβα. Εκεί έπλενε μια Τούρκα κι επνίγη κι’ επνίγη η τσούπα της. Τότε φώναξε της Παναγίας να της γυρίση πίσω την τσούπα της και σαν είδε πως η τσούπα της δεν εγύριζε, επέταξε το λεβέτι της που είχε 40 αρβάλια χρυσά και είπε. Εδώ ποτάμι είναι και ποτάμι να μην είναι . Και το νερό από τότες βγήκε στην Παναγιά. Στην Αράχοβα η παράδοση αυτή έχει ως εξής: Μιας Τούρκισσας που έπλενε στο Κεφαλόβρυσο (μεγάλο κεφαλάρι όξω από την Αράχοβα) επνίγη το παιδί της. Έβαλε τότες 9 σακκιά διάργυρο για να στερέψη το νερό. Το νερό έφυγε και πήγε κάτου στην Παναγιά (του Καρατζά) τρεις τέσσερες ώρες. Ένας τσοπάνης έρριξε ένα ζουρλά κι αυτός εβγήκε στην Παναγιά. Λεν πως στο Κεφαλάρι είναι ριγμένο ένα λεβέτι με εννιά αρβάλια και κει που περνάει το νερό βροντάει. Το κεφαλάρι έχει βάθος πάρα πολύ μεγάλο. Αρβάλι (το)= το χέρι του λεβετιού
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών