Πάνω στην «γυαλόπετραν» (1) κοντά στον «Μαύρον Κόλυμπον» (2) ο Διενής έκατσεν τζ’ έφαεν. Άμα εσηκώστηκεν επάτησε με το ένα του πόδι πάνω στην γυαλόπετρα τζ’ έμεινεν ως την σήμερον η παδκιά του. Με το άλλο του πόδι πάτησε πάνω στην εκκλησία του Αϊ Γιωρκού δυο Εγγλέζικα μίλια πιο μακρυά τζ’ η εκκλησία εχάλασεν. Άμα στάθηκεν έτσι έςhυψε κάτω στον ποταμόν Τζαιρονίτην τζ’ ήπκιεν νερόν τζαί σταμάτησεν ο ποταμός. Γι’ αυτό ως την σήμερον λαλούσι το μέρος του ποταμού «Σταλούραν». Παρόμοια παράδοση διασώθηκε στη Μεσαρά της Κρήτης. Κι εκεί σώζεται ένα βαθούλωμα μεγάλο πάνω στο βράχο, η παδκιά του. Κ’ εκεί πατούσε σε δυό βουνά αντικρυνά κι έσκυψε τζ’ έπινε νερό από το ποτάμι πώτρεχε κάτω από τα σκέλια του. Η παράδοση της Κρήτης προσθέτει πως με τα γένεια του έφραζε το ποτάμι και ξεχείλιζε ή πλημμυρούσε τον κάμπο της Μεσσαράς. [γυαλόπετραν= υδρομιγούς γύψου, Μαύρον Κόλυμπον= Ποτάμι της Κοίλης].
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών