Εν Παραμυθία, προκειμένου περί μακροβιότητός τινος, λέγουσι «θα ζήση ή έζησε σαν ο Φώτος – Ντές», διηγούνται δε περί αυτού τα εξής. Ο Φώτος – Ντές συναντήσας τον Χριστόν συρόμενον εις τον Γολγοθάν τον ερράπισεν, ο δε Θεάνθρωπος τον κατηράσθη να ζη εις έρημον μέρος, μέχρι ου καταβροχθέση την ράβδον, ην έρριξεν ενώπιόν του, και είτα ν’ αποθάνη. Ο Φώτος – Ντές παραλαβών την ράβδον, μεταβληθείσαν τότε αμέσως εις χείρας του εις δοκόν, απεσύρθη εις την κορυφήν βράχου τινός ερήμου εν τω μέσω της θαλάσσης, εκεί δ’ έκτοτε πειράται να σώση τρώγων την δοκκόν, ίνα αποθάνη. Και καθόσον πλησιάζει η Μεγάλη Πέμπτη εκάστου έτους, επαυξάνει βαθμηδόν και η χαρά του, καθότι βλέπει ότι πλησιάζει να σώση την δοκόν, αλλ’ όταν εξυπνά την ημέραν εκείνην, υπό αθυμίας καταλαμβάνεται πάλιν, καθότι βλέπει ότι η δοκός, ήτις το εσπέρας ήτα ελαχίστη, επηυξήθη, ως ήτο εν αρχή, και αρχίζει πάλιν μετά λύπης το ετήσιον έργον της καταβροχθίσεως. Ενίοτε ερωτά τους διερχομένους «Ζη ο Χριστός;» μετά πικρίας δ’ ακούει την απάντησίν των «Ζή και βασιλεύει».

Εν Παραμυθία, προκειμένου περί μακροβιότητός τινος, λέγουσι «θα ζήση ή έζησε σαν ο Φώτος – Ντές», διηγούνται δε περί αυτού τα εξής. Ο Φώτος – Ντές συναντήσας τον Χριστόν συρόμενον εις τον Γολγοθάν τον ερράπισεν, ο δε Θεάνθρωπος τον κατηράσθη να ζη εις έρημον μέρος, μέχρι ου καταβροχθέση την ράβδον, ην έρριξεν ενώπιόν του, και είτα ν’ αποθάνη. Ο Φώτος – Ντές παραλαβών την ράβδον, μεταβληθείσαν τότε αμέσως εις χείρας του εις δοκόν, απεσύρθη εις την κορυφήν βράχου τινός ερήμου εν τω μέσω της θαλάσσης, εκεί δ’ έκτοτε πειράται να σώση τρώγων την δοκκόν, ίνα αποθάνη. Και καθόσον πλησιάζει η Μεγάλη Πέμπτη εκάστου έτους, επαυξάνει βαθμηδόν και η χαρά του, καθότι βλέπει ότι πλησιάζει να σώση την δοκόν, αλλ’ όταν εξυπνά την ημέραν εκείνην, υπό αθυμίας καταλαμβάνεται πάλιν, καθότι βλέπει ότι η δοκός, ήτις το εσπέρας ήτα ελαχίστη, επηυξήθη, ως ήτο εν αρχή, και αρχίζει πάλιν μετά λύπης το ετήσιον έργον της καταβροχθίσεως. Ενίοτε ερωτά τους διερχομένους «Ζη ο Χριστός;» μετά πικρίας δ’ ακούει την απάντησίν των «Ζή και βασιλεύει».
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Εν Παραμυθία, προκειμένου περί μακροβιότητός τινος, λέγουσι «θα ζήση ή έζησε σαν ο Φώτος – Ντές», διηγούνται δε περί αυτού τα εξής. Ο Φώτος – Ντές συναντήσας τον Χριστόν συρόμενον εις τον Γολγοθάν τον ερράπισεν, ο δε Θεάνθρωπος τον κατηράσθη να ζη εις έρημον μέρος, μέχρι ου καταβροχθέση την ράβδον, ην έρριξεν ενώπιόν του, και είτα ν’ αποθάνη. Ο Φώτος – Ντές παραλαβών την ράβδον, μεταβληθείσαν τότε αμέσως εις χείρας του εις δοκόν, απεσύρθη εις την κορυφήν βράχου τινός ερήμου εν τω μέσω της θαλάσσης, εκεί δ’ έκτοτε πειράται να σώση τρώγων την δοκκόν, ίνα αποθάνη. Και καθόσον πλησιάζει η Μεγάλη Πέμπτη εκάστου έτους, επαυξάνει βαθμηδόν και η χαρά του, καθότι βλέπει ότι πλησιάζει να σώση την δοκόν, αλλ’ όταν εξυπνά την ημέραν εκείνην, υπό αθυμίας καταλαμβάνεται πάλιν, καθότι βλέπει ότι η δοκός, ήτις το εσπέρας ήτα ελαχίστη, επηυξήθη, ως ήτο εν αρχή, και αρχίζει πάλιν μετά λύπης το ετήσιον έργον της καταβροχθίσεως. Ενίοτε ερωτά τους διερχομένους «Ζη ο Χριστός;» μετά πικρίας δ’ ακούει την απάντησίν των «Ζή και βασιλεύει».

Παναγιωτίδης, Δ. Α.
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (EL)

Παραδόσεις

Θεσπρωτία


1902




Αρ. 53, σελ. 347, αρ. 1, Θεσπρωτία, Παναγιωτίδης

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.