Σημειώσεως άξιον και το εξής: ότι αι δάφναι διατηρούνται μέχρι της αποδόσεως οπότε λαμβάνονται; το δ’ εσπέρας εκείνο καίουν τινάς τας δε λοιπάς το πρωΐ την παραμονήν του Αγίου Ιωάννου, οπότε πηδώντες οσάκις καίουν άνωθεν λέγουν «να καούνε ψύλλοι μας και τα κορύδια μας». Κατά την παράδοσιν της Σινώπης η δάφνη τίθεται προς καταπάτησιν διότι επ’ αυτών εκρεμάσθη ο Ιούδας, διατηρούνται 40 ημέρας όπως γίνηται κατάδηλος η αθλιότης του προδόντος θεόν ζώντα και οπτανόμενον και συναναστρεφόμενον.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών