Η Αγία Βαρβάρα, ήτανε, λέει, πολύ όμορφη. Ο μπαμπάς της ήτανε ένας ειδωλολάτρης και ήθελενε να την κάμη γυναίκα του ο ίδιος. Αυτή όμως ήτανε τίμια και δεν ήθελενε και διέταξε λοιπόν να την κουτσοκεφαλίσουνε. Αυτή το κατάλαβε κ’ έφυγε. Εγύριζε τα βουνά και τα λαγκάδια κ’ επαρακάλεσενε το Θεό να της ρίξη ευλογιά για να γίνη άσκημη να την συχαθή ο πατέρας της. Κι όσο εγύριζενε ,μες τα βουνά έλεγε : Πάρτε όρη τα κάλλη μου και δάση τα μαλλιά μου κ’ εσείς αγριοπικροφυλλάδα πάρτε την ομορφιά μου. Γι’ αυτό η πικροδάφνη ‘πήρε την ομορφιά της και βγάζει τα λουλούδια. Κουτσοκεφαλίζω = κόπω την κεφαλήν, αποτέμνω τήνει
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών