Εκεί στον Άη Δημήτρη της Ζαβέρδας εσφάζανε σφαχτά και τα μοιράζανε στον κόσμο – ψητά. (Και στο Καστό τ' Άη Γιάννη 24 Ιουνίου). Την ημέραα τ' Άη Δημήτρη ερχότανε ένα αλάφι, το αφήνανε να ξεκουραστή, να πιή νερό, κι ύστερα το σφάζανε και το μοιράζανε. Κι επειδή μια χρονιά δεν το άφησαν να ξεκουραστή, δεν ξανάρθε. (βλ. Σελ. 86)
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών