Ο Μπαμέτης κι ο Άϊ Λιάς ήταν φίλοι. Ο Μπαμέτης για να μαγαρίση τον Άϊ Λιά του λέει τέτοιοι φίλοι που είμεστε εμείς πρέπει ο ένας να τρώη και τα σκατά τ’ αλλουνού. Ο Άϊ Λιάς το δέχτηκε και πήρε το πρωί αυτός τη φέστα του Μπαμλετη κι έχεσε μέσα και του τάδωκε. Ο Μπαμέτης έφαε κι όσα τον πέρσεψαν τ’άβαλε με τη φέστα στο κεφάλι. Από τη βρώμα τόπεσαν τα μαλιά από το κεφάλι. Ό Άϊ Λιάς για να μη φάει τόσκασε και πήρε τα βουνά. Ο Μπαμέτης σφουγγίζοντας τα σκατά από τα μάγλα που επέφταν αρέντεψε κοντά του και τον χούζιαξε – Αϊ Λιά, Άϊ Λιά. Απ’ αυτό οι χοτζάδες κολλάν στο τζάμί, βάννουν τα χέρια στα μάγλα και χουγιάζουν. Ου Λία! Ού Λία. Και οι Τούρκοι από το Μπαμέτι όλοι είναι κατσιδιάρηδες
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών