Μια φορά του Προδρόμου τα πράματα τα είχε ‘νοικιάσει ένας άτρωπος και είχεν τους ανεψιούς του και ‘ργαζόντουσαν. Οι ανεψιοί αυτοί είχαν δύο κατσίκες κ’ είχαν οι κατσίκες δύο ρίφια και τα ‘χαν μολυτά ‘κει κοντά που ‘χε το γκρεμάρι. Πήαν οι κατσίκες κ’ ήμπαν μεσ’ το κεμάρι κι είπαν : Άϊ μου Ζιάννη μου φκάλε τας και ‘α σου ώκουμε το ένα ρίφι τ’ αρσενικό. Τα ‘φκαλε ο Άϊς. Αυτοί όμως ύστερα ‘εν έωκαν το ρίφι. Εκειά που τα ‘χαν δεμένα στα πράματα του μοναστηριού χάθηκε τ’ αρσενικό. Έψαχναν έψαχναν ‘εν το ‘βρίσκαν. Κατά το μεσημέρι μια γριά πόχαν εκειά ήμπε ‘α θυμιάση είδε το ρίφι μέσα στην εκκλησιά και φώναξε : Ελάτε ελάτε (ν)α το ρίφι έλα (ν)α το δής που ‘ναι μέσα στην εκκλησά. Ήμπε ο νοικοκύρης το είδε το πήρε πήε και πούλησε τον και πήρε λαί και το πήε στον Άϊ Ζάννη
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών