Όταν ο άγιος Λάζαρος ζούσε στη Λάρνακα, όλη η περιοχή που είναι σήμερα η αλυκή ήτο ένα ολοπράσινο και πυκνόφυτο αμπέλι. Ιδιοκτήτης αυτού ήτο μια γριά, η οποία όταν ωρίμαζαν τα σταφύλια κατά την εποχή τους συνήθιζε να μένη στο αμπέλι της. Μια μέρα που τα σταφύλια ήσαν πια ώριμα, ο άγιος Λάζαρος έκανε τον περίπατο του έως το αμπέλι. Όταν έφθασε, ζήτησε από την γριά να του δώση λίγο σταφύλι για να ξεδιψάση και να δροσισθή μετά από τον μακρυνό περίπατο. Η γριά του απήντησε ότι το μέρος εκείνο παράγει μόνον άλας και τον έδιωξε. Τότε ο άγιος Λάζαρος φεύγοντας της είπε : «Μακάρι μονάχα άλας να παράγη το κτήμα σου, κυρά μου». Και από τότε ξεράθηκε το αμπέλι και στη θέση του σχηματίστηκε η αλυκή
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών