1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Εις την όχθην της λίμνης Οχρίδος, εν μαγευτικώτατη τοποθεσία, έχει ιδρυθή μονή επ’ ονόματι του θαυματουργού αγίου Ναούμ. Η μονή είναι πλουσιωτάτη νύν, ενώ τα πρώτα έτη που εκτίσθη, λέγουν, ήτο πτωχοτάτη. Περί του τρόπου δε καθ’ ον προήλθεν η ευπορία της διηγούνται οι ευλαβείς χωρικοί της Βέρμπιανης τα εξής. Ότε εκτίσθη η μονή είχε μόνον υπό την κυριότητα της εν ζεύγος βόων, αλλά μίαν ημέραν ο ζευγάς, ο οποίος είχεν απομακρυνθή του καλλιεργούμενου αγρού και είχεν αφήσει τα βώδια εζευγμένα, επιστρέφων εύρε μίαν άρκτον να τρώγη το ένα βώδι. Έντρομος επιστρέφει και αναγγέλει την συμφοράν εις τον ηγούμενον της μονής. Ο καλός της μονής λειτουργός δεν εταράχθη, επίστευσεν ότι τούτο έγινεν ίνα θαυματουργήση ο άγιος και διέταξε τον ζευγάς να ζεύξη εις τον ζυγόν μαζί με το ζωντανό βώδι και την άρκτον. Ο ζευγάς υπήκουσε και επί τρία έτη ώργωνε τα χωράφια της μονής με το παράξενον αυτό ζεύγος του βωδιού και της άρκτου. Οι αγροί ήσαν κατ’ έτος τόσον εύφοροι, ώστε η μονή επλούτησε ταχέως. Έτερον θαύμα του αγίου Ναούμ ετήσιον αυτό, είναι το γινόμενον την παραμονήν της πανηγύρεως (19 Ιουνίου νομίζω). Κατά την ημεραν εκέινην οι μοναχοί ευρίσκουσι εις την όχθην της λίμνης, κατώθι της μονής, εσκορπισμένους εις την αμμουδιάν, λαχταρίζοντας ακόμη, τόσους ιχθύς, όσοι προσκυνηταί θα εκκλησιασθώσι κατά την επιούσαν εις τον ναόν της μονής.

Εις την όχθην της λίμνης Οχρίδος, εν μαγευτικώτατη τοποθεσία, έχει ιδρυθή μονή επ’ ονόματι του θαυματουργού αγίου Ναούμ. Η μονή είναι πλουσιωτάτη νύν, ενώ τα πρώτα έτη που εκτίσθη, λέγουν, ήτο πτωχοτάτη. Περί του τρόπου δε καθ’ ον προήλθεν η ευπορία της διηγούνται οι ευλαβείς χωρικοί της Βέρμπιανης τα εξής. Ότε εκτίσθη η μονή είχε μόνον υπό την κυριότητα της εν ζεύγος βόων, αλλά μίαν ημέραν ο ζευγάς, ο οποίος είχεν απομακρυνθή του καλλιεργούμενου αγρού και είχεν αφήσει τα βώδια εζευγμένα, επιστρέφων εύρε μίαν άρκτον να τρώγη το ένα βώδι. Έντρομος επιστρέφει και αναγγέλει την συμφοράν εις τον ηγούμενον της μονής. Ο καλός της μονής λειτουργός δεν εταράχθη, επίστευσεν ότι τούτο έγινεν ίνα θαυματουργήση ο άγιος και διέταξε τον ζευγάς να ζεύξη εις τον ζυγόν μαζί με το ζωντανό βώδι και την άρκτον. Ο ζευγάς υπήκουσε και επί τρία έτη ώργωνε τα χωράφια της μονής με το παράξενον αυτό ζεύγος του βωδιού και της άρκτου. Οι αγροί ήσαν κατ’ έτος τόσον εύφοροι, ώστε η μονή επλούτησε ταχέως. Έτερον θαύμα του αγίου Ναούμ ετήσιον αυτό, είναι το γινόμενον την παραμονήν της πανηγύρεως (19 Ιουνίου νομίζω). Κατά την ημεραν εκέινην οι μοναχοί ευρίσκουσι εις την όχθην της λίμνης, κατώθι της μονής, εσκορπισμένους εις την αμμουδιάν, λαχταρίζοντας ακόμη, τόσους ιχθύς, όσοι προσκυνηταί θα εκκλησιασθώσι κατά την επιούσαν εις τον ναόν της μονής.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Εις την όχθην της λίμνης Οχρίδος, εν μαγευτικώτατη τοποθεσία, έχει ιδρυθή μονή επ’ ονόματι του θαυματουργού αγίου Ναούμ. Η μονή είναι πλουσιωτάτη νύν, ενώ τα πρώτα έτη που εκτίσθη, λέγουν, ήτο πτωχοτάτη. Περί του τρόπου δε καθ’ ον προήλθεν η ευπορία της διηγούνται οι ευλαβείς χωρικοί της Βέρμπιανης τα εξής. Ότε εκτίσθη η μονή είχε μόνον υπό την κυριότητα της εν ζεύγος βόων, αλλά μίαν ημέραν ο ζευγάς, ο οποίος είχεν απομακρυνθή του καλλιεργούμενου αγρού και είχεν αφήσει τα βώδια εζευγμένα, επιστρέφων εύρε μίαν άρκτον να τρώγη το ένα βώδι. Έντρομος επιστρέφει και αναγγέλει την συμφοράν εις τον ηγούμενον της μονής. Ο καλός της μονής λειτουργός δεν εταράχθη, επίστευσεν ότι τούτο έγινεν ίνα θαυματουργήση ο άγιος και διέταξε τον ζευγάς να ζεύξη εις τον ζυγόν μαζί με το ζωντανό βώδι και την άρκτον. Ο ζευγάς υπήκουσε και επί τρία έτη ώργωνε τα χωράφια της μονής με το παράξενον αυτό ζεύγος του βωδιού και της άρκτου. Οι αγροί ήσαν κατ’ έτος τόσον εύφοροι, ώστε η μονή επλούτησε ταχέως. Έτερον θαύμα του αγίου Ναούμ ετήσιον αυτό, είναι το γινόμενον την παραμονήν της πανηγύρεως (19 Ιουνίου νομίζω). Κατά την ημεραν εκέινην οι μοναχοί ευρίσκουσι εις την όχθην της λίμνης, κατώθι της μονής, εσκορπισμένους εις την αμμουδιάν, λαχταρίζοντας ακόμη, τόσους ιχθύς, όσοι προσκυνηταί θα εκκλησιασθώσι κατά την επιούσαν εις τον ναόν της μονής.
Καψάλης, Γεράσιμος
Καψάλης, Γεράσιμος (EL)
Παραδόσεις
Ήπειρος, Κόνιτσα, Βούρμπιανη
1914
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Γ. Καψάλης, Βέρμπιανη, Λαογραφία Δ', 1913 – 1914, σελ. 406
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.