1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Εις το μέσον σχεδόν της μεταξύ Πλάτσης και Σελινίτσης οδού υπήρχε, μέχρι της προ ολίγων ετών ανακαινίσεως της οδού ταύτης, επί τινός βράχου σχήμα παριστών οφθαλμόν. Το σχήμα τούτο ήτο γνωστό εις πάντας τους εκείθεν διερχομένους, οίτινες προσείχον, ίνα μη πατήσωσιν επ’ αυτού, πολλοί δε διερχόμενοι εκείθεν εσταυροκοπούντο και ησπάζοντο το μάτι, «μάτι της Παναγίας» όπως κοινώς ελέγετο το σχήμα εκείνο. Περί τούτου υπάρχει η εξής παράδοσις : Όταν οι Τούρκοι επήλθον εναντίον των χωριών του Ζυγού (ουδενός άλλου επιδραμόντος λαού η ανάμνησις διασώζεται εν Μάνη) οι κάτοικοι των χωρίων έντρομοι κατέφυγον εις τα όρη. Οι Τούρκοι πυρπολήσαντές τινά χωριά εστρατοπ΄ρδευσαν, ινά αναπαυθώσιν Αίφνης οι εις τα βουνά του Ταϋγέτου καταφυγόντες Μανιάται βλέπουσι τους Τούρκους ταρασσομένους, και είτα τρεπομένους εις φυγείν εντείνουσι την προσοχή των και βλέπουσι μίαν ωραιοτάτην γυναίκα ήτις κρατούσα ρόκαν εις τας χείρας κατεδίωκεν τους φεύγοντας Τούρκους, εφόνευε δε πλείστους εξ’ αυτών δι’ απλής επαφής της ρόκας της προς οιονδήποτε μέλος του σώματος των εχθρών. Αναθαρρήσαντες κατήλθον των ορέων και εύρον την γυναίκα εκείνην καθημένην και κλαίουσαν επί της θέσεως εν ή υπήρχε μέχρι προ ολίγων ετών το μάτι της Παναγίας. Πιστεύεται δε ότι εσχηματίσθη επί του βράχου ο οφθαλμός εκείνος εκ των ρευσάντων δακρύων της γυναικός εκέινης, ήτις κατά την παράδοσιν ήτο η Παναγία, η οποία ήλθε προς βοήθειαν των χριστιανών και εφόνευσε πλείστους Τούρκους, τρέψασα τους λοιπούς εις φυγήν, αλλ’ όταν είδε τους υπ’ αυτής φονευθέντας ελυπήθη και έκλαυσε. (Παραπλήσια η περί της σωτηρίας της Καρδαμύλης υπό της Παναγίας μανιάτικη παράδοσις. Βλ. τας εμάς παραδόσεις αρ. 193 και 6,109,796, Σ.Τ.Δ).

Εις το μέσον σχεδόν της μεταξύ Πλάτσης και Σελινίτσης οδού υπήρχε, μέχρι της προ ολίγων ετών ανακαινίσεως της οδού ταύτης, επί τινός βράχου σχήμα παριστών οφθαλμόν. Το σχήμα τούτο ήτο γνωστό εις πάντας τους εκείθεν διερχομένους, οίτινες προσείχον, ίνα μη πατήσωσιν επ’ αυτού, πολλοί δε διερχόμενοι εκείθεν εσταυροκοπούντο και ησπάζοντο το μάτι, «μάτι της Παναγίας» όπως κοινώς ελέγετο το σχήμα εκείνο. Περί τούτου υπάρχει η εξής παράδοσις : Όταν οι Τούρκοι επήλθον εναντίον των χωριών του Ζυγού (ουδενός άλλου επιδραμόντος λαού η ανάμνησις διασώζεται εν Μάνη) οι κάτοικοι των χωρίων έντρομοι κατέφυγον εις τα όρη. Οι Τούρκοι πυρπολήσαντές τινά χωριά εστρατοπ΄ρδευσαν, ινά αναπαυθώσιν Αίφνης οι εις τα βουνά του Ταϋγέτου καταφυγόντες Μανιάται βλέπουσι τους Τούρκους ταρασσομένους, και είτα τρεπομένους εις φυγείν εντείνουσι την προσοχή των και βλέπουσι μίαν ωραιοτάτην γυναίκα ήτις κρατούσα ρόκαν εις τας χείρας κατεδίωκεν τους φεύγοντας Τούρκους, εφόνευε δε πλείστους εξ’ αυτών δι’ απλής επαφής της ρόκας της προς οιονδήποτε μέλος του σώματος των εχθρών. Αναθαρρήσαντες κατήλθον των ορέων και εύρον την γυναίκα εκείνην καθημένην και κλαίουσαν επί της θέσεως εν ή υπήρχε μέχρι προ ολίγων ετών το μάτι της Παναγίας. Πιστεύεται δε ότι εσχηματίσθη επί του βράχου ο οφθαλμός εκείνος εκ των ρευσάντων δακρύων της γυναικός εκέινης, ήτις κατά την παράδοσιν ήτο η Παναγία, η οποία ήλθε προς βοήθειαν των χριστιανών και εφόνευσε πλείστους Τούρκους, τρέψασα τους λοιπούς εις φυγήν, αλλ’ όταν είδε τους υπ’ αυτής φονευθέντας ελυπήθη και έκλαυσε. (Παραπλήσια η περί της σωτηρίας της Καρδαμύλης υπό της Παναγίας μανιάτικη παράδοσις. Βλ. τας εμάς παραδόσεις αρ. 193 και 6,109,796, Σ.Τ.Δ).

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Εις το μέσον σχεδόν της μεταξύ Πλάτσης και Σελινίτσης οδού υπήρχε, μέχρι της προ ολίγων ετών ανακαινίσεως της οδού ταύτης, επί τινός βράχου σχήμα παριστών οφθαλμόν. Το σχήμα τούτο ήτο γνωστό εις πάντας τους εκείθεν διερχομένους, οίτινες προσείχον, ίνα μη πατήσωσιν επ’ αυτού, πολλοί δε διερχόμενοι εκείθεν εσταυροκοπούντο και ησπάζοντο το μάτι, «μάτι της Παναγίας» όπως κοινώς ελέγετο το σχήμα εκείνο. Περί τούτου υπάρχει η εξής παράδοσις : Όταν οι Τούρκοι επήλθον εναντίον των χωριών του Ζυγού (ουδενός άλλου επιδραμόντος λαού η ανάμνησις διασώζεται εν Μάνη) οι κάτοικοι των χωρίων έντρομοι κατέφυγον εις τα όρη. Οι Τούρκοι πυρπολήσαντές τινά χωριά εστρατοπ΄ρδευσαν, ινά αναπαυθώσιν Αίφνης οι εις τα βουνά του Ταϋγέτου καταφυγόντες Μανιάται βλέπουσι τους Τούρκους ταρασσομένους, και είτα τρεπομένους εις φυγείν εντείνουσι την προσοχή των και βλέπουσι μίαν ωραιοτάτην γυναίκα ήτις κρατούσα ρόκαν εις τας χείρας κατεδίωκεν τους φεύγοντας Τούρκους, εφόνευε δε πλείστους εξ’ αυτών δι’ απλής επαφής της ρόκας της προς οιονδήποτε μέλος του σώματος των εχθρών. Αναθαρρήσαντες κατήλθον των ορέων και εύρον την γυναίκα εκείνην καθημένην και κλαίουσαν επί της θέσεως εν ή υπήρχε μέχρι προ ολίγων ετών το μάτι της Παναγίας. Πιστεύεται δε ότι εσχηματίσθη επί του βράχου ο οφθαλμός εκείνος εκ των ρευσάντων δακρύων της γυναικός εκέινης, ήτις κατά την παράδοσιν ήτο η Παναγία, η οποία ήλθε προς βοήθειαν των χριστιανών και εφόνευσε πλείστους Τούρκους, τρέψασα τους λοιπούς εις φυγήν, αλλ’ όταν είδε τους υπ’ αυτής φονευθέντας ελυπήθη και έκλαυσε. (Παραπλήσια η περί της σωτηρίας της Καρδαμύλης υπό της Παναγίας μανιάτικη παράδοσις. Βλ. τας εμάς παραδόσεις αρ. 193 και 6,109,796, Σ.Τ.Δ).
Τσουμελέας, Σ.
Τσουμελέας, Σ. (EL)
Παραδόσεις
Μάνη
1916
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Σ. Τσουμελέας, Μάνη, Λαογραφία Ε, 1915 – 1916, σελ. 637, αρ. 1
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.