Μια βολά δεν έχει πολύ καιρό που ε'ίνετο τούτο, μια 'υναίκα ήτο γκαστρωμένη κ' ήτο στας ημέρες της και εσκέπτετο που 'λειπε ο άντρα της πως (θ)α πήαινε στη Ρόδο (ν)α 'εννήση, γιατί εδώ πρώτα τίποτα 'εν είχαμε, κεί που στεναχωριάζετο κ(αι) εσκέπτετο φέρναν την Παναϊά και περνούσαν την αφ' το σπίτι της, αυτή έκαμε τότε τον σατυρόν της κ' είπε : Παναγιά μου βοηθησέ (ν)α καλο'εννήσω και (θ)α φκάλω τ' όνομα σου. Το βράυ 'κείνο αμέσως και (θ)α φκάλω τ' ονομά σου. Το βράυ 'κείνο αμέσως πιάαν την οι πόνοι κι αμέσως 'εέννησε χωρίς τίποτε πόλυ εύκολα και έκαμε το χρέος της, το παι(δ)ί που (γ)εννήθη το 'φκαλε Σκιαενή (κ)αι επήε μετά και προσκύνησε στη Μεγαλόχαρη. Η Πανάϊα, Μεγάλη η χάρι της, κάμνει κ' έκαμε πολλά θάματα. (Παναγία η Σκιαενή, 8 Σεπτεμβρίου. Ευρίσκεται στο χωριό Απολάκια της Ρόδου).

Μια βολά δεν έχει πολύ καιρό που ε'ίνετο τούτο, μια 'υναίκα ήτο γκαστρωμένη κ' ήτο στας ημέρες της και εσκέπτετο που 'λειπε ο άντρα της πως (θ)α πήαινε στη Ρόδο (ν)α 'εννήση, γιατί εδώ πρώτα τίποτα 'εν είχαμε, κεί που στεναχωριάζετο κ(αι) εσκέπτετο φέρναν την Παναϊά και περνούσαν την αφ' το σπίτι της, αυτή έκαμε τότε τον σατυρόν της κ' είπε : Παναγιά μου βοηθησέ (ν)α καλο'εννήσω και (θ)α φκάλω τ' όνομα σου. Το βράυ 'κείνο αμέσως και (θ)α φκάλω τ' ονομά σου. Το βράυ 'κείνο αμέσως πιάαν την οι πόνοι κι αμέσως 'εέννησε χωρίς τίποτε πόλυ εύκολα και έκαμε το χρέος της, το παι(δ)ί που (γ)εννήθη το 'φκαλε Σκιαενή (κ)αι επήε μετά και προσκύνησε στη Μεγαλόχαρη. Η Πανάϊα, Μεγάλη η χάρι της, κάμνει κ' έκαμε πολλά θάματα. (Παναγία η Σκιαενή, 8 Σεπτεμβρίου. Ευρίσκεται στο χωριό Απολάκια της Ρόδου).
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Μια βολά δεν έχει πολύ καιρό που ε'ίνετο τούτο, μια 'υναίκα ήτο γκαστρωμένη κ' ήτο στας ημέρες της και εσκέπτετο που 'λειπε ο άντρα της πως (θ)α πήαινε στη Ρόδο (ν)α 'εννήση, γιατί εδώ πρώτα τίποτα 'εν είχαμε, κεί που στεναχωριάζετο κ(αι) εσκέπτετο φέρναν την Παναϊά και περνούσαν την αφ' το σπίτι της, αυτή έκαμε τότε τον σατυρόν της κ' είπε : Παναγιά μου βοηθησέ (ν)α καλο'εννήσω και (θ)α φκάλω τ' όνομα σου. Το βράυ 'κείνο αμέσως και (θ)α φκάλω τ' ονομά σου. Το βράυ 'κείνο αμέσως πιάαν την οι πόνοι κι αμέσως 'εέννησε χωρίς τίποτε πόλυ εύκολα και έκαμε το χρέος της, το παι(δ)ί που (γ)εννήθη το 'φκαλε Σκιαενή (κ)αι επήε μετά και προσκύνησε στη Μεγαλόχαρη. Η Πανάϊα, Μεγάλη η χάρι της, κάμνει κ' έκαμε πολλά θάματα. (Παναγία η Σκιαενή, 8 Σεπτεμβρίου. Ευρίσκεται στο χωριό Απολάκια της Ρόδου).

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι.
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (EL)

Παραδόσεις

Δωδεκάνησα, Χάλκη


1964




Λ. Α. αρ. 2892, σελ. 119 – 120, Άννης Ιω. Παπαμιχαήλ, Χάλκη Δωδεκανήσου, 1964

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/292918



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.