Ο Άγιος Σπυρίδων ήτανε αγωγιάτης. Επήγαινε με άλλον αγωγιάτη. Ο Άγιος Σπυρίδων είχε άλογα, ο σύντροφός του είχε γαϊδούρια. Επειδή του Αγίου Σπυρίδωνα ήσαν τα ζώα πιο δυνατά, ο άλλος αγωγιάτης την νύκτα έκοψε τα κεφάλια των αλόγων του. Το πρωί βλέπει ο Άγιος Σπυρίδων κομμένα τα κεφάλια των αλόγων του. Του κοβεί ο Άγ. Σπυρίδωνας τα κέφαλια των γαϊδάρων του συντρόφου του και τα βάλει στα σώματα των σφαμένων αλόγων του και τις κεφαλές των αλόγων στα σώματα των γαιδουριών, και έγιναν μουλάρια. Έτσι τ αάλογα και των δύο είχον την ίδια δύναμι.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών