1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Ο άγιος Σπυρίδωνας είχε μια θυγατέρα που την ελέγανε Ερήνη. Μια φορά τσι καλέσανε στο γάμο και δεν είχενε η κοπελιά χρυσαφικά να βάλη. Επήαινε κι εζήτηξε τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας, εστολίστηκε κι επήγε στο γάμο. Σαν εγιάγειρε δεν ήβγαλε δα το κακορίζικο τα χρυσαφικά να τα δώση τση γειτόνισσας, μόνο τα ’βαλε εκειά σε μια θυρίδα. Με τον καιρό ερρώστησε κι επόθανε η κοπελιά. Η γειτόνισσα πάει στον άγιο Σπυρίδωνα και του λέει: - Ευλοημένε, η θυγατέρα σου μου ’πηρε τα χρυσαφικά και δε μου τα γιάγειρε. Ο άγιος Σπυρίδωνας σκώνεται τότεσά και πάει στο μνήμα τση θυγατέρας του και τση λέει: - «Ερήνη ίντα ’καμες τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας; - Στη θυρίδα τα ’χω, πατέρα μου». Και πάει και βρίσκει τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας και δίδει τση τα.

Ο άγιος Σπυρίδωνας είχε μια θυγατέρα που την ελέγανε Ερήνη. Μια φορά τσι καλέσανε στο γάμο και δεν είχενε η κοπελιά χρυσαφικά να βάλη. Επήαινε κι εζήτηξε τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας, εστολίστηκε κι επήγε στο γάμο. Σαν εγιάγειρε δεν ήβγαλε δα το κακορίζικο τα χρυσαφικά να τα δώση τση γειτόνισσας, μόνο τα ’βαλε εκειά σε μια θυρίδα. Με τον καιρό ερρώστησε κι επόθανε η κοπελιά. Η γειτόνισσα πάει στον άγιο Σπυρίδωνα και του λέει: - Ευλοημένε, η θυγατέρα σου μου ’πηρε τα χρυσαφικά και δε μου τα γιάγειρε. Ο άγιος Σπυρίδωνας σκώνεται τότεσά και πάει στο μνήμα τση θυγατέρας του και τση λέει: - «Ερήνη ίντα ’καμες τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας; - Στη θυρίδα τα ’χω, πατέρα μου». Και πάει και βρίσκει τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας και δίδει τση τα.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Ο άγιος Σπυρίδωνας είχε μια θυγατέρα που την ελέγανε Ερήνη. Μια φορά τσι καλέσανε στο γάμο και δεν είχενε η κοπελιά χρυσαφικά να βάλη. Επήαινε κι εζήτηξε τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας, εστολίστηκε κι επήγε στο γάμο. Σαν εγιάγειρε δεν ήβγαλε δα το κακορίζικο τα χρυσαφικά να τα δώση τση γειτόνισσας, μόνο τα ’βαλε εκειά σε μια θυρίδα. Με τον καιρό ερρώστησε κι επόθανε η κοπελιά. Η γειτόνισσα πάει στον άγιο Σπυρίδωνα και του λέει: - Ευλοημένε, η θυγατέρα σου μου ’πηρε τα χρυσαφικά και δε μου τα γιάγειρε. Ο άγιος Σπυρίδωνας σκώνεται τότεσά και πάει στο μνήμα τση θυγατέρας του και τση λέει: - «Ερήνη ίντα ’καμες τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας; - Στη θυρίδα τα ’χω, πατέρα μου». Και πάει και βρίσκει τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας και δίδει τση τα.
Λιουδάκη, Μαρία
Λιουδάκη, Μαρία (EL)
Παραδόσεις
Κρήτη, Ιεράπετρα
1938
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Αρ. 1162 Γ, σελ. 100, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.