Κεφάλι (στο άκρο του νησιού). Είχε εκεί μια βατσουνιά και μιά αγραπιδιά. Είχανε περιπλέξει σα σπήλαιο και πηαίνανε και ζώα και άνθρωποι. Ένα βράδυ με την κακοκαιρία, όπως μαζευτήκανε τα ζώα, επήε κι ο τσοπάνης. Και το πρωί που άρχισε ν' αρμέη τα ζώα του, βλέπει σ' ένα μέρος της Βατσουνιάς μιαν εικόναν, τ' Αγίου Γρηγορίου και την έφερε στο χωριό του, στο Σπαρτοχώρι. Εφκιάξανε τότε λενα κελλάκι (που δεν ξέρουμε που είναι). Την εχάσανε όμως την εικόνα και ξαναπάει ο τσοπάνης στη Βατσουνιάκαι τη βρήκε. Αναγκάστηκανε λοιπόν να χτίσουνε εκκλησία του Αγ. Γρηγορίου, που είναι ακόμη κι η αγραπιδιά πάντα έβγανε αρωματικά αγραπίδια. Η εκκλησία είχε πράματα τότες, και περιουσία. Ένας κλέφτης από τη Λευκάδα ήρθε να πάρη ένα τραΐ κι ήτανε τ' αγίου. Εκείνος εβρέθηκε το πρωί στον λΑη Γληγόρη, με τον κύπρο στο λαιμό. Ελεήθηκε και του βγήκε. Υπάρχει ο κύπρος και η πλάκα της χρονολογίας της εκκλησίας. (στον κ. Αργύρη). Έχει πουγάδι εκεί με ωραίο νερό. Αγιονέρι. Εσυνηθίχανε ν' αφιερώνουνε ένα σφαχτό στην εκκλησία. Όταν αγοράζανε κοπάδια (πραμάτεια). Και οι μισθωτές του νησιού επίσης του αφιέρωναν ένα ζώο. Μπορεί λοιπόν ο κύπρος να είναι από τέτοιο αφιέρωμα. (Οι επιτρόποι το σφάζουνε και τα λεφτά είναι για την εκκλησία, όχι θυσία).
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών