Επίσης λέγεται οτι η νέα Μονή εκτίσθη με όνειρον. Εις την θέσιν της υπήρχε παλαί ένα μοναστήρι. Κατόπιν μιας μεγάλης πυρκαϊάς κατεστράφη ολόκληρος η περιοχή εκείνη και μαζί της και το μοναστήρι. Τρείς εκ των καλογήρων του δεν ήξεραν που να μείνουν κι έμειναν προσωρινώς σε μια σπηλιά. Ο ένας έξ' αυτών ωνειρεύτηκε πως σε κάποια θέση της καμένης περιοχής του δάσους εκείνου είχε απομείνη άθικτος μια μυρσίνη και εντός αυτής ευρίσκετο μια εικόνα η οποία τους εκάλει να πάνε να την εύρουν. Μετά από πολλάς οχλήσεις καθ' ύπνον επήγαν και την βρήκαν. Εσκέφτησαν να την μεταφέρουν εις το μέρος όπου έμενον οι καλόγηροι και σιγά σιγά να κτίσουν ναόν και να γίνει το μονοστήρι. Καθ' ύπνον όμως είδαν, οτι η εικόνα δεν ήθελε να μετακινηθή απ' εκεί όπου είχεν ευρέθη υπ' αυτών, άλλ' ήθελε να αναγερθή ναός εις τον τόπον όπου ευρέθη. Ευρέθησαν λοιπόν εις αμηχανίαν τι θα έπρεπε να κάμουν για να εξευρεθή το χρηματικόν ποσόν που θα εχρειάζετο δια την ανέγερσιν του ναού. Καθ' υπνόν, πάλιν ο ίδιος καλόγηρος ήκουσε την εικόνα να του λέγη οτι κάποιος Βυχαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ονομαζόμενος ευρίσκετο εις τον θρόνο του. Παρεκίνησε λοιπόν τους μοναχούς να επισκευτούν το εξόριστον αυτοκράτωρα και να του αναγγείλουν την ευχάριστον αυτήν προφητείαν. Ηυχαριστήθη από την είδησιν αυτήν και τους είπε τι θα ήθελαν, αν επαλήθευεν η προφητεία. Αυτοί του είπαν οτι επεθυμούν να ανεγερθή ναός εκεί όπου ευρέθη η εικόνα, σύμφωνα με την επιθυμία της. Έβγαλε υόν δακτυλιόν του και το έδωσεν εις τους μοναχούς, Μετά εν έτος επηλήθευσεν η προφητεία και οι μοναχοί επεσκέφθησαν τον αυτοκράτορα και του υπενθύμισαν την υπόσχεσίν του. Πράγματι ο Αυτοκράτορας κατόπθν της επιδείξεως του δακτυλ'ού του, ενεθυμήθη την υπόσχεσιν του και διέταξε την ανέγερσιν του ναού, δαπάναις του Κράτους και την ονομασίαν του “Νέα Μονή”. Σήμερον θεωρείται εν εκ των παλαιοτέρων αρχαιολογικών μνημείων.

Επίσης λέγεται οτι η νέα Μονή εκτίσθη με όνειρον. Εις την θέσιν της υπήρχε παλαί ένα μοναστήρι. Κατόπιν μιας μεγάλης πυρκαϊάς κατεστράφη ολόκληρος η περιοχή εκείνη και μαζί της και το μοναστήρι. Τρείς εκ των καλογήρων του δεν ήξεραν που να μείνουν κι έμειναν προσωρινώς σε μια σπηλιά. Ο ένας έξ' αυτών ωνειρεύτηκε πως σε κάποια θέση της καμένης περιοχής του δάσους εκείνου είχε απομείνη άθικτος μια μυρσίνη και εντός αυτής ευρίσκετο μια εικόνα η οποία τους εκάλει να πάνε να την εύρουν. Μετά από πολλάς οχλήσεις καθ' ύπνον επήγαν και την βρήκαν. Εσκέφτησαν να την μεταφέρουν εις το μέρος όπου έμενον οι καλόγηροι και σιγά σιγά να κτίσουν ναόν και να γίνει το μονοστήρι. Καθ' ύπνον όμως είδαν, οτι η εικόνα δεν ήθελε να μετακινηθή απ' εκεί όπου είχεν ευρέθη υπ' αυτών, άλλ' ήθελε να αναγερθή ναός εις τον τόπον όπου ευρέθη. Ευρέθησαν λοιπόν εις αμηχανίαν τι θα έπρεπε να κάμουν για να εξευρεθή το χρηματικόν ποσόν που θα εχρειάζετο δια την ανέγερσιν του ναού. Καθ' υπνόν, πάλιν ο ίδιος καλόγηρος ήκουσε την εικόνα να του λέγη οτι κάποιος Βυχαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ονομαζόμενος ευρίσκετο εις τον θρόνο του. Παρεκίνησε λοιπόν τους μοναχούς να επισκευτούν το εξόριστον αυτοκράτωρα και να του αναγγείλουν την ευχάριστον αυτήν προφητείαν. Ηυχαριστήθη από την είδησιν αυτήν και τους είπε τι θα ήθελαν, αν επαλήθευεν η προφητεία. Αυτοί του είπαν οτι επεθυμούν να ανεγερθή ναός εκεί όπου ευρέθη η εικόνα, σύμφωνα με την επιθυμία της. Έβγαλε υόν δακτυλιόν του και το έδωσεν εις τους μοναχούς, Μετά εν έτος επηλήθευσεν η προφητεία και οι μοναχοί επεσκέφθησαν τον αυτοκράτορα και του υπενθύμισαν την υπόσχεσίν του. Πράγματι ο Αυτοκράτορας κατόπθν της επιδείξεως του δακτυλ'ού του, ενεθυμήθη την υπόσχεσιν του και διέταξε την ανέγερσιν του ναού, δαπάναις του Κράτους και την ονομασίαν του “Νέα Μονή”. Σήμερον θεωρείται εν εκ των παλαιοτέρων αρχαιολογικών μνημείων.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Επίσης λέγεται οτι η νέα Μονή εκτίσθη με όνειρον. Εις την θέσιν της υπήρχε παλαί ένα μοναστήρι. Κατόπιν μιας μεγάλης πυρκαϊάς κατεστράφη ολόκληρος η περιοχή εκείνη και μαζί της και το μοναστήρι. Τρείς εκ των καλογήρων του δεν ήξεραν που να μείνουν κι έμειναν προσωρινώς σε μια σπηλιά. Ο ένας έξ' αυτών ωνειρεύτηκε πως σε κάποια θέση της καμένης περιοχής του δάσους εκείνου είχε απομείνη άθικτος μια μυρσίνη και εντός αυτής ευρίσκετο μια εικόνα η οποία τους εκάλει να πάνε να την εύρουν. Μετά από πολλάς οχλήσεις καθ' ύπνον επήγαν και την βρήκαν. Εσκέφτησαν να την μεταφέρουν εις το μέρος όπου έμενον οι καλόγηροι και σιγά σιγά να κτίσουν ναόν και να γίνει το μονοστήρι. Καθ' ύπνον όμως είδαν, οτι η εικόνα δεν ήθελε να μετακινηθή απ' εκεί όπου είχεν ευρέθη υπ' αυτών, άλλ' ήθελε να αναγερθή ναός εις τον τόπον όπου ευρέθη. Ευρέθησαν λοιπόν εις αμηχανίαν τι θα έπρεπε να κάμουν για να εξευρεθή το χρηματικόν ποσόν που θα εχρειάζετο δια την ανέγερσιν του ναού. Καθ' υπνόν, πάλιν ο ίδιος καλόγηρος ήκουσε την εικόνα να του λέγη οτι κάποιος Βυχαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ονομαζόμενος ευρίσκετο εις τον θρόνο του. Παρεκίνησε λοιπόν τους μοναχούς να επισκευτούν το εξόριστον αυτοκράτωρα και να του αναγγείλουν την ευχάριστον αυτήν προφητείαν. Ηυχαριστήθη από την είδησιν αυτήν και τους είπε τι θα ήθελαν, αν επαλήθευεν η προφητεία. Αυτοί του είπαν οτι επεθυμούν να ανεγερθή ναός εκεί όπου ευρέθη η εικόνα, σύμφωνα με την επιθυμία της. Έβγαλε υόν δακτυλιόν του και το έδωσεν εις τους μοναχούς, Μετά εν έτος επηλήθευσεν η προφητεία και οι μοναχοί επεσκέφθησαν τον αυτοκράτορα και του υπενθύμισαν την υπόσχεσίν του. Πράγματι ο Αυτοκράτορας κατόπθν της επιδείξεως του δακτυλ'ού του, ενεθυμήθη την υπόσχεσιν του και διέταξε την ανέγερσιν του ναού, δαπάναις του Κράτους και την ονομασίαν του “Νέα Μονή”. Σήμερον θεωρείται εν εκ των παλαιοτέρων αρχαιολογικών μνημείων.

Καλησπέρης, Λουκάς Ι.
Καλησπέρης, Λουκάς Ι. (EL)

Παραδόσεις

Χίος, Κάμπος


1952




Λ. Α. αρ. 2076, σελ. 159 – 160, Λουκά Ι. Καλησπέρη, Κάμπος Χίου, 1952

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.