Ο Ντουραχάν πασάς ήταν αρχηγός μιας πυροβολαρχίας από 'ρχονταν απ' τη Θεσσαλία για να πάη στα Γιάννενα. Περνώντας το δρόμο του Dρίσκου (Δρίσκου) προχώρησε για τα Γιάννενα. Η λίμνη ήτανε παγωμένη κι απάνω ήτανε μια πέτσα χιόνι. Κι ο πασάς δεν ήξερε αν είναι λίμνη ή κάμπος και προχώραε, ώσπου έφτασε στα Γιάννενα. Ικεί παρουσιάστ'κε στον πασά κ' εκείνος τον ρώτ'ξε που 'θε ήρθες. Ο Ντουραχάν το 'δείξε το δρόμο. - Βρε, του είπε, τι λές αυτού, εκεί είναι λίμπ' μωρέ – μωρέ – Εγώ από κεί ήρθα. Καταλάβοντας ύστερα ο Τούρκος οτι ήταν λίμπ' αυτού παγωμέν' έφκειασέ ένα μεγάλο μαναστήρ' και πήρε το όνομα Ντουραχάν. Στη θέσ' του μαναστηριού ήταν πρώτα ένα μικρό 'κόνισμα. (Ντουραχάν = Όνομα Τούρκου, κόνισμα = Εικονοστάσιον καθ' οδόν).
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών