1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Όλο αυτό το χάος που βλέπει τώρα ήταν πολύ χαμηλά και μας έλεγαν οι παπούδες οτι τόσο χαμηλά ήταν που το γλίφαν τα βόϊδια. Είχαμε ένα λουλούδι που το λέμε αρμένι είναι στρογγυλό με άσπρο άνθος και με μια κοκίδα στην μέση. Όσο η μάυρη κοκίδα μικραίνει τόσο χάνει ο άνθρωπος την ντροπή. Κάποτε δηλαδή τότε που γλιφαν τα βόδια το χάος τον ουρανό ήτανε αυτή η κοκίδα η μάυρη πολύ μεγάλη. Με τα χρόνια όμως που χαναν την ντροπή οι άνθρωποι εμίκραινε η μαύρη κοκίδα και άρχισε ν' ανεβαίνει και ο ουρανός. Τώρα ο ουρανός είναι τόσον ψηλά και η κοκκκίδα τόσο μικρή. Όταν θα χαθή η κοκίδα οι άνθρωποι θα χάσουν την ντροπή και τον ουρανό δεν θα τον βλέπουμε.

Όλο αυτό το χάος που βλέπει τώρα ήταν πολύ χαμηλά και μας έλεγαν οι παπούδες οτι τόσο χαμηλά ήταν που το γλίφαν τα βόϊδια. Είχαμε ένα λουλούδι που το λέμε αρμένι είναι στρογγυλό με άσπρο άνθος και με μια κοκίδα στην μέση. Όσο η μάυρη κοκίδα μικραίνει τόσο χάνει ο άνθρωπος την ντροπή. Κάποτε δηλαδή τότε που γλιφαν τα βόδια το χάος τον ουρανό ήτανε αυτή η κοκίδα η μάυρη πολύ μεγάλη. Με τα χρόνια όμως που χαναν την ντροπή οι άνθρωποι εμίκραινε η μαύρη κοκίδα και άρχισε ν' ανεβαίνει και ο ουρανός. Τώρα ο ουρανός είναι τόσον ψηλά και η κοκκκίδα τόσο μικρή. Όταν θα χαθή η κοκίδα οι άνθρωποι θα χάσουν την ντροπή και τον ουρανό δεν θα τον βλέπουμε.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Όλο αυτό το χάος που βλέπει τώρα ήταν πολύ χαμηλά και μας έλεγαν οι παπούδες οτι τόσο χαμηλά ήταν που το γλίφαν τα βόϊδια. Είχαμε ένα λουλούδι που το λέμε αρμένι είναι στρογγυλό με άσπρο άνθος και με μια κοκίδα στην μέση. Όσο η μάυρη κοκίδα μικραίνει τόσο χάνει ο άνθρωπος την ντροπή. Κάποτε δηλαδή τότε που γλιφαν τα βόδια το χάος τον ουρανό ήτανε αυτή η κοκίδα η μάυρη πολύ μεγάλη. Με τα χρόνια όμως που χαναν την ντροπή οι άνθρωποι εμίκραινε η μαύρη κοκίδα και άρχισε ν' ανεβαίνει και ο ουρανός. Τώρα ο ουρανός είναι τόσον ψηλά και η κοκκκίδα τόσο μικρή. Όταν θα χαθή η κοκίδα οι άνθρωποι θα χάσουν την ντροπή και τον ουρανό δεν θα τον βλέπουμε.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (EL)
Παραδόσεις
Κοζάνη, Χτένι
1965
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2959, σελ. 297, Αγγέλου Δευτεραίου, Χτένι Κοζάνης, 1965
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.