Έφευγαν οι άθρωποι να πάνε να κρυφτούνε πρός την Κόρωνο (χωριόν) που τους κυνηγούσανε, ν΄αποφύγουνε από τον εχθρό. Πίσω πίσω ήτανε μια γυναίκα μ' ένα παιδάκι.Βαστούσε το παιδάκι από το χέρι κι αφού την πλησίασεν ο εχθρός αναγκάστηκενε και βάζει το παιδί σε μία σπηλιά στην άκρια του δρόμου. Μόλις την 'πλησιάσενε ο εχθρός αποκαλύφτηκενε στο Θεό να τη μαρμαρώση για να μη την παιδέψουνε οι εχθροί και τώρα υπάρχει εκεί μια πέτρα που λένε πως είναι το αγαλμά της. Το παιδάκι όμως ήτανε τυχερό. Ευρέθηκε καένας καλός αξιωματικός στο εχθρικό στράτευμα κ' ελυπήθηκενε το παιδάκι και δεν άφησενε να το χαλάσουνε και του 'δώσενε φαγιά κ' επέρασενε δέκα μέχρι δέκα τρείς μέρες κι όdεν ήρτανε οι Ενετοί το προφθάσανε ζωντανό κ΄εγλύτωσε το παιδί και τα διηγηθήκενε και από τότε το όνομαζουνε το μέρος εκείνο “του παιδιού η σπηλιά”.

Έφευγαν οι άθρωποι να πάνε να κρυφτούνε πρός την Κόρωνο (χωριόν) που τους κυνηγούσανε, ν΄αποφύγουνε από τον εχθρό. Πίσω πίσω ήτανε μια γυναίκα μ' ένα παιδάκι.Βαστούσε το παιδάκι από το χέρι κι αφού την πλησίασεν ο εχθρός αναγκάστηκενε και βάζει το παιδί σε μία σπηλιά στην άκρια του δρόμου. Μόλις την 'πλησιάσενε ο εχθρός αποκαλύφτηκενε στο Θεό να τη μαρμαρώση για να μη την παιδέψουνε οι εχθροί και τώρα υπάρχει εκεί μια πέτρα που λένε πως είναι το αγαλμά της. Το παιδάκι όμως ήτανε τυχερό. Ευρέθηκε καένας καλός αξιωματικός στο εχθρικό στράτευμα κ' ελυπήθηκενε το παιδάκι και δεν άφησενε να το χαλάσουνε και του 'δώσενε φαγιά κ' επέρασενε δέκα μέχρι δέκα τρείς μέρες κι όdεν ήρτανε οι Ενετοί το προφθάσανε ζωντανό κ΄εγλύτωσε το παιδί και τα διηγηθήκενε και από τότε το όνομαζουνε το μέρος εκείνο “του παιδιού η σπηλιά”.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Έφευγαν οι άθρωποι να πάνε να κρυφτούνε πρός την Κόρωνο (χωριόν) που τους κυνηγούσανε, ν΄αποφύγουνε από τον εχθρό. Πίσω πίσω ήτανε μια γυναίκα μ' ένα παιδάκι.Βαστούσε το παιδάκι από το χέρι κι αφού την πλησίασεν ο εχθρός αναγκάστηκενε και βάζει το παιδί σε μία σπηλιά στην άκρια του δρόμου. Μόλις την 'πλησιάσενε ο εχθρός αποκαλύφτηκενε στο Θεό να τη μαρμαρώση για να μη την παιδέψουνε οι εχθροί και τώρα υπάρχει εκεί μια πέτρα που λένε πως είναι το αγαλμά της. Το παιδάκι όμως ήτανε τυχερό. Ευρέθηκε καένας καλός αξιωματικός στο εχθρικό στράτευμα κ' ελυπήθηκενε το παιδάκι και δεν άφησενε να το χαλάσουνε και του 'δώσενε φαγιά κ' επέρασενε δέκα μέχρι δέκα τρείς μέρες κι όdεν ήρτανε οι Ενετοί το προφθάσανε ζωντανό κ΄εγλύτωσε το παιδί και τα διηγηθήκενε και από τότε το όνομαζουνε το μέρος εκείνο “του παιδιού η σπηλιά”.

Ήμελλος, Στέφανος Δ.
Ήμελλος, Στέφανος Δ. (EL)

Παραδόσεις

Νάξος, Τσικαλαρειό


1959




Λ. Α. αρ. 2303, σελ. 298, Στεφ. Ημέλλου, Νάξος, (Τσικαλαρειό), 1959

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.