Βουβή, η = Εις την τοποθεσίαν ταύτην υπάρχει μέγας λίθος, ο οποίος στενεύει την διάβασιν προς το παλιό Πυλί, διότι όπισθεν αυτού υψούται ο λόφος “ψωριάρης” προς Δυσμάς, προς Ανατολάς δε βαθύς χείμαρρος. Λέγει η παράδοσις, οτι μέσα σ' αυτήν την μεγάλην πέτραν ευρίσκεται κόρη, η οποία γυρίζει το χειρόμυλο, γιατί της καταρήσθηκε η μάννα της. Περνώντας λοιπόν αναγκάστικώς πλησίον της πέτρας, λόγω της στένης διαβάσεως και έχοντας υπ' όψιν τον μύθον, ακουμπάς το αυτί σου στην πέτρα και τότε “βουϊζει” ίσως διότι σχηματίζεται ρεύμα αέρος επειδή υπάρχει η φάραγξ μεταξύ “ψωριάρη” και λόφου του κάστρου. Η λέξις λοιπόν “Βουβή” πιθανόν να γίνεται εκ τοθ βόη, ρήμα βουΐζω.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών