Στον Άϊ Γιώργη του νεκροταφείου φοβόταν να πλησιάσουν τη νύχτα. Οι νέοι έβαζαν στοίχημα για να ιδούν ποιος θάχη το θάρρος να πάη νύχτα στο βόροτο και να φέρη κλαδί του, πολύ λίγοι είχαν τέτοια τόλμη. Κοντά στον Έζ Γιώργη του μνημορού υπάρχει μια μεγάλη πέτρα, που έχει απάνω αποτυπωμένο αλόγινο αχνάρι, έλεγε η παράδοση, πως το αποτύπωμα αυτό είναι από το πόδι του αλόγου του Άϊ Γιώργη. Ο πληροφορητής Γιάννης Μπαλαχτσής λέει τα εξής σχετικά με το αχνάρι τούτο : όταν κατέβαινες από την Εν Gαβαρώτ'σα, από του Αντσαλίχου τα χωράφια, έμπαινες στου βράχου την αμπατή και πήγαινες στου Φράγκου τη λίμνη, εκεί σε πέτρα επάνω έβλεπες πάτημα από ποδάρι αλόγου. Φαίνονταν οι τύποι των καρφιών του πέταλου. Έλεγαν πως στα πρώτα χρόνια που οι Φαρασιώτες σκότωνε ο ένας τον άλλον για τα κόμματα, απόκει θέλησε να κατέβη ένας καβαλλάρης. Κατέβη ως εκεί, αλλά παρακάτω δε μπορούσε να προχωρήση και γύρισε πίσω. Από τότε έμεινε το πάτημα του πόδιου του αλόγου. Αυτός που κατέβη ως εκεί ήταν ο Άϊ Γιώργης. [κόμματα = Πρίν από πενήντα ογδόντα χρόνια, λένε, το χωριό ήταν διαιρεμένο σε δυό πολιτικές μερίδες, η μιά πήγαινε με το μέρος του Σουλτάνου και η άλλη υποστήριζε τους αντάρτες Τούρκουε του Γουζάνογλου. Είχαν μεγάλη διαμάχη μεταξύ τους και γίνονταν σκοτωμοί.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών