1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Μια φορά στην Αμερική ανοίγανε λαύριο κι εχάλασε το χώμα και τσι πέτρωσεν όλους. Ήτανε μέσα στσι πετρωμένους κι ένας θεοφοβούμενους. Η γυναίκα ντου ήτονε θεοφοβούμενη κι αυτή κι άμα έμαθε πως πετρώθηκεν ο άντρας τσης του ’καμε ένα σαραντάρι για να συχωρεθή η ψυχή ντου. Κάθε πρωί πήγαινε στην εκκλησία το πρόσφορο, το κερί και το νάμα κι ελειτρούγανε ο παπάς. Μιαν ημέρα μόνο τση πάντηξεν ο εχθρός στο δρόμο μεταμορφωμένος σε άνθρωπο και τση λέει: «- Πού πας κουμπάρισσα; - Πάω το πρόσφορο να λειτρουήση ο παπάς - Και δεν κατέεις πως ο παπάς είναι αρρωστάρης;» Κάνει τη γυναίκα και γαέρνει οπίσω. Ωστόσο εξεπετρώνανε στο Λαύριο να βγάλουν τσι πετρωμένους και βρίσκουνε τον άντρα τζης ζωντανό. Ρωτούν τονε ύστερα πως έζησε και τους λέει: - «Κάθε πρωί μου φέρνανε έναν ψωμάκι, έναν κερί κι ένα μπουκαλάκι κρασί, μόνο μια μέρα δε μου το φέρανε». Κι ήτανε η μέρα που γύρισεν ο εχθρός οπίσω τη γυναίκα και δεν επήγε στην εκκλησία. [λαύριο = ορυχείο, σαραντάρι = σαράντα λειτουργιές].

Μια φορά στην Αμερική ανοίγανε λαύριο κι εχάλασε το χώμα και τσι πέτρωσεν όλους. Ήτανε μέσα στσι πετρωμένους κι ένας θεοφοβούμενους. Η γυναίκα ντου ήτονε θεοφοβούμενη κι αυτή κι άμα έμαθε πως πετρώθηκεν ο άντρας τσης του ’καμε ένα σαραντάρι για να συχωρεθή η ψυχή ντου. Κάθε πρωί πήγαινε στην εκκλησία το πρόσφορο, το κερί και το νάμα κι ελειτρούγανε ο παπάς. Μιαν ημέρα μόνο τση πάντηξεν ο εχθρός στο δρόμο μεταμορφωμένος σε άνθρωπο και τση λέει: «- Πού πας κουμπάρισσα; - Πάω το πρόσφορο να λειτρουήση ο παπάς - Και δεν κατέεις πως ο παπάς είναι αρρωστάρης;» Κάνει τη γυναίκα και γαέρνει οπίσω. Ωστόσο εξεπετρώνανε στο Λαύριο να βγάλουν τσι πετρωμένους και βρίσκουνε τον άντρα τζης ζωντανό. Ρωτούν τονε ύστερα πως έζησε και τους λέει: - «Κάθε πρωί μου φέρνανε έναν ψωμάκι, έναν κερί κι ένα μπουκαλάκι κρασί, μόνο μια μέρα δε μου το φέρανε». Κι ήτανε η μέρα που γύρισεν ο εχθρός οπίσω τη γυναίκα και δεν επήγε στην εκκλησία. [λαύριο = ορυχείο, σαραντάρι = σαράντα λειτουργιές].

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Μια φορά στην Αμερική ανοίγανε λαύριο κι εχάλασε το χώμα και τσι πέτρωσεν όλους. Ήτανε μέσα στσι πετρωμένους κι ένας θεοφοβούμενους. Η γυναίκα ντου ήτονε θεοφοβούμενη κι αυτή κι άμα έμαθε πως πετρώθηκεν ο άντρας τσης του ’καμε ένα σαραντάρι για να συχωρεθή η ψυχή ντου. Κάθε πρωί πήγαινε στην εκκλησία το πρόσφορο, το κερί και το νάμα κι ελειτρούγανε ο παπάς. Μιαν ημέρα μόνο τση πάντηξεν ο εχθρός στο δρόμο μεταμορφωμένος σε άνθρωπο και τση λέει: «- Πού πας κουμπάρισσα; - Πάω το πρόσφορο να λειτρουήση ο παπάς - Και δεν κατέεις πως ο παπάς είναι αρρωστάρης;» Κάνει τη γυναίκα και γαέρνει οπίσω. Ωστόσο εξεπετρώνανε στο Λαύριο να βγάλουν τσι πετρωμένους και βρίσκουνε τον άντρα τζης ζωντανό. Ρωτούν τονε ύστερα πως έζησε και τους λέει: - «Κάθε πρωί μου φέρνανε έναν ψωμάκι, έναν κερί κι ένα μπουκαλάκι κρασί, μόνο μια μέρα δε μου το φέρανε». Κι ήτανε η μέρα που γύρισεν ο εχθρός οπίσω τη γυναίκα και δεν επήγε στην εκκλησία. [λαύριο = ορυχείο, σαραντάρι = σαράντα λειτουργιές].
Λιουδάκη, Μαρία
Λιουδάκη, Μαρία (EL)
Παραδόσεις
Κρήτη, Ινναχώριο, Τοπόλια
1938
Αρ. 1161 Β, σελ. 32 – 34, Μ. Λιουδάκη, Ινναχώριον, Τοπόλια, 1938
Ελληνική γλώσσα
Κείμενο/PDF
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.