Η χουχλουβάγια ή χλού είναι έρημη και μοιριολογάει τη δυστυχία της : ‘’Eίχα μάννα παπαδιά κι’αδερφό γραμματικό, έρθη το θανατικό και τους πήρε και τους δυό’’ Άλλος πάλι λέν πως τάχα λέει οχτώ. Ήγουν είχεν οχτώ αδέρφια και τα χανε (την απέθαναν). Κάμποσι αυτό το λέν για το Γκιώνη. Άλλοι για τη Δεκοχτούρα που λέγει δεκοχτώ-δεκοχτώ, πως είχε δεκοχτώ αδέρφια και τα χασε. Σημείωσις : Η γλαύξ (χλού) είναι σύμβολον της ερημώσεως και καταστροφής δια τούτο και κατάρα ‘’Να λαλήσουν χουχλουβάγιες ‘ς το σπίτι του’’ να ερημωθή ο οίκος του. Επίσης όταν εύρωσι γλαύκας εις τινα οικίαν θεωρείται απαίσιον τούτο. Αλλά και ως όναρ ακόμη ομοίως εκλαμβάνεται. Ως φαίνεται οι αρχαίοι είχον την αυτήν παράδοσιν (ει και δεν έχομεν σαφείς μυθολιγικάς πληροφορίας περί γλαυκώς) Ο δε Αρτεμιόδωρος λέγει εις τα όνειροκριτικά του ΙΙΙ, 65 κι εισικιζόμενα δε εις οικίαν ταύτα (γλαύξ, ελεός, βύας, αιγωλιός, σκεύαζ, νυκτοκόραξ, εί τι άλλο νυκτερινόν όρνεον) έρημον έσεσθαι την οικίαν μαντεύεται. –Παρ’ημίν απαίσιον θεωρείται και το φονεύειν τα νυκτερινά άρνεα,εις και την κεύρκον ακόμη.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών