Μια φορά κ’έναν κιρό είχι μια μαστόρσα πρισσό χιγιανέτα κι χαμνή. Σ’αυτήν τη μαστόρσα δούλιβ’ένα μικρό κουρίτσ’μαθητρούδ’.Κατά λαχού του μαθητρούδ’ έχασ’ μια θηλειά μιτάξ’. Ίνκι του θάμμα πιά γι αυτό του μιτάξ’. Η μαστόρσα πέρασ’ του κουριτσ’ απ’ του σκυλιού τον gώλο. Του μάλλωσ’ πισρό, κι είπι του κουρίτσ’. Άφσε μι να παένου στου τσαρσί κι θα σ’ αγουράσου του μετάξ’ που έχασα. Πάϊσι, αγόρασ’ μι αθηλιά μιτάξ και την έφιρ τη μαστόρσατ’. Αυτή του είπι, «Ουργιασμένο ένα κι διεστραμμένου κόρτσαρου, δεν είνι αυτό του ρέγκ’, να πώς να πάρης άλλου. Ως δέκα φορές πάϊσι κι γύρισ’ του κουριτσ’ απ’ του τσαρσί κι όλου η μαστόρσατ δεν άρεζ’ του μετάξ’. Στατιλευταία πιά αγανάχτησι του κουρίτσ’, έβαλ’ απάν’ στη σφάητ’ τη θηλειά μι του μιτάξ κι είπι. «Θιέ μ’ κάμι μι ένα πουλί να πιτάξου να γλυτώσου απ’ αυτήν τη χαμνή τη μαστόρσα» Κι έτσ’ ίνκι του πουλί, η γκουργκούχτα στου λιμό τς, που ίνκι απ’ τη θηλειά του μιτάξ

Μια φορά κ’έναν κιρό είχι μια μαστόρσα πρισσό χιγιανέτα κι χαμνή. Σ’αυτήν τη μαστόρσα δούλιβ’ένα μικρό κουρίτσ’μαθητρούδ’.Κατά λαχού του μαθητρούδ’ έχασ’ μια θηλειά μιτάξ’. Ίνκι του θάμμα πιά γι αυτό του μιτάξ’. Η μαστόρσα πέρασ’ του κουριτσ’ απ’ του σκυλιού τον gώλο. Του μάλλωσ’ πισρό, κι είπι του κουρίτσ’. Άφσε μι να παένου στου τσαρσί κι θα σ’ αγουράσου του μετάξ’ που έχασα. Πάϊσι, αγόρασ’ μι αθηλιά μιτάξ και την έφιρ τη μαστόρσατ’. Αυτή του είπι, «Ουργιασμένο ένα κι διεστραμμένου κόρτσαρου, δεν είνι αυτό του ρέγκ’, να πώς να πάρης άλλου. Ως δέκα φορές πάϊσι κι γύρισ’ του κουριτσ’ απ’ του τσαρσί κι όλου η μαστόρσατ δεν άρεζ’ του μετάξ’. Στατιλευταία πιά αγανάχτησι του κουρίτσ’, έβαλ’ απάν’ στη σφάητ’ τη θηλειά μι του μιτάξ κι είπι. «Θιέ μ’ κάμι μι ένα πουλί να πιτάξου να γλυτώσου απ’ αυτήν τη χαμνή τη μαστόρσα» Κι έτσ’ ίνκι του πουλί, η γκουργκούχτα στου λιμό τς, που ίνκι απ’ τη θηλειά του μιτάξ
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Μια φορά κ’έναν κιρό είχι μια μαστόρσα πρισσό χιγιανέτα κι χαμνή. Σ’αυτήν τη μαστόρσα δούλιβ’ένα μικρό κουρίτσ’μαθητρούδ’.Κατά λαχού του μαθητρούδ’ έχασ’ μια θηλειά μιτάξ’. Ίνκι του θάμμα πιά γι αυτό του μιτάξ’. Η μαστόρσα πέρασ’ του κουριτσ’ απ’ του σκυλιού τον gώλο. Του μάλλωσ’ πισρό, κι είπι του κουρίτσ’. Άφσε μι να παένου στου τσαρσί κι θα σ’ αγουράσου του μετάξ’ που έχασα. Πάϊσι, αγόρασ’ μι αθηλιά μιτάξ και την έφιρ τη μαστόρσατ’. Αυτή του είπι, «Ουργιασμένο ένα κι διεστραμμένου κόρτσαρου, δεν είνι αυτό του ρέγκ’, να πώς να πάρης άλλου. Ως δέκα φορές πάϊσι κι γύρισ’ του κουριτσ’ απ’ του τσαρσί κι όλου η μαστόρσατ δεν άρεζ’ του μετάξ’. Στατιλευταία πιά αγανάχτησι του κουρίτσ’, έβαλ’ απάν’ στη σφάητ’ τη θηλειά μι του μιτάξ κι είπι. «Θιέ μ’ κάμι μι ένα πουλί να πιτάξου να γλυτώσου απ’ αυτήν τη χαμνή τη μαστόρσα» Κι έτσ’ ίνκι του πουλί, η γκουργκούχτα στου λιμό τς, που ίνκι απ’ τη θηλειά του μιτάξ

Στεφανίδης, Κ.
Στεφανίδης, Κ. (EL)

Παραδόσεις

Φιλιππούπολη



Αρ. 336, σελ. 34, 3, Φιλιππούπολις, Στεφανίδης

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.