1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Πλέυ του ανθρώπου εχθροι των αγοπροβάτων είναι ο λύκος, καλουμένος και ζούδι (το) η αλπού και τέλος ο ρήσος. Ο τελευταίος κατά τους ποιμένας της Ηλείας δεν υπάρχει σήμερον, υπήρχε όμως κατά τους παλαιότερους χρόνους η φαντασία μάλιστα των Ηλείων ποιμένων έχει πλάσει και διαφόρους παραδόσεις περί μεγάλων καταστροφών ποιμνίων υπό ρήσων . Φαντάζονται δε και περιγράφουν τον ρήσον ως είδος λύκου ή μεγάλου κυνός ή ουραγκουτάγκου, όστις ανερχόμενος επι των δένδρων και αποκόπτων μεγάλους κλάδους εκσφενδονά τούτους κατά των ποιμνίων και ποιμένων μετα μεγάλης ορμής. Όθεν και η παροιμιώδης φράσις <πετροβολάει σα ρήσος> επί του μετά μεγάλης ορμής και δυνάμεως εκσφενδονώντος λίθους. Η λέξις είναι σλαυική.

Πλέυ του ανθρώπου εχθροι των αγοπροβάτων είναι ο λύκος, καλουμένος και ζούδι (το) η αλπού και τέλος ο ρήσος. Ο τελευταίος κατά τους ποιμένας της Ηλείας δεν υπάρχει σήμερον, υπήρχε όμως κατά τους παλαιότερους χρόνους η φαντασία μάλιστα των Ηλείων ποιμένων έχει πλάσει και διαφόρους παραδόσεις περί μεγάλων καταστροφών ποιμνίων υπό ρήσων . Φαντάζονται δε και περιγράφουν τον ρήσον ως είδος λύκου ή μεγάλου κυνός ή ουραγκουτάγκου, όστις ανερχόμενος επι των δένδρων και αποκόπτων μεγάλους κλάδους εκσφενδονά τούτους κατά των ποιμνίων και ποιμένων μετα μεγάλης ορμής. Όθεν και η παροιμιώδης φράσις <πετροβολάει σα ρήσος> επί του μετά μεγάλης ορμής και δυνάμεως εκσφενδονώντος λίθους. Η λέξις είναι σλαυική.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Πλέυ του ανθρώπου εχθροι των αγοπροβάτων είναι ο λύκος, καλουμένος και ζούδι (το) η αλπού και τέλος ο ρήσος. Ο τελευταίος κατά τους ποιμένας της Ηλείας δεν υπάρχει σήμερον, υπήρχε όμως κατά τους παλαιότερους χρόνους η φαντασία μάλιστα των Ηλείων ποιμένων έχει πλάσει και διαφόρους παραδόσεις περί μεγάλων καταστροφών ποιμνίων υπό ρήσων . Φαντάζονται δε και περιγράφουν τον ρήσον ως είδος λύκου ή μεγάλου κυνός ή ουραγκουτάγκου, όστις ανερχόμενος επι των δένδρων και αποκόπτων μεγάλους κλάδους εκσφενδονά τούτους κατά των ποιμνίων και ποιμένων μετα μεγάλης ορμής. Όθεν και η παροιμιώδης φράσις <πετροβολάει σα ρήσος> επί του μετά μεγάλης ορμής και δυνάμεως εκσφενδονώντος λίθους. Η λέξις είναι σλαυική.
Άγνωστος συλλογέας
Άγνωστος συλλογέας (EL)
Παραδόσεις
Ηλεία
1948
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Κ. Ν. Ηλιοπούλου, Ποιμενικά της Ηλείας, Λαογραφία ΙΒ, 1938 – 1948 σελ. 281
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.