Μαγαράς=Μυθώδες σπήλαιον με σιδηρένιαν θύραν εν τοις παραμωθίοις πλήρες θησαυροδ και σήμερον ακόμη πιστεύεται ότι υπάρχουσι μαγαράδες. Τοιούτως πιστεύεται ότι υπάρχει και εν Αίνω παρά τους πρόποδας του βουνού. Κλαυσή δια τον οποίον κατά το 1873 έγινε πλείστος λόγος διότι Αινιός τις έφερεν επίτηδες άνθρωπον της Κυβερνήσεως ίνα έξαξη τον αμύθητον θησαυρόν του Μαγαρά αλλ’ εψεύσθησαν οι υπολογισμοί του. (Μαγαράδες=Ιδεών τις Ελλην. Λεξικό Εκ. Βυζαντίου της λέξης Μέγαρον (αύτ).)

Μαγαράς=Μυθώδες σπήλαιον με σιδηρένιαν θύραν εν τοις παραμωθίοις πλήρες θησαυροδ και σήμερον ακόμη πιστεύεται ότι υπάρχουσι μαγαράδες. Τοιούτως πιστεύεται ότι υπάρχει και εν Αίνω παρά τους πρόποδας του βουνού. Κλαυσή δια τον οποίον κατά το 1873 έγινε πλείστος λόγος διότι Αινιός τις έφερεν επίτηδες άνθρωπον της Κυβερνήσεως ίνα έξαξη τον αμύθητον θησαυρόν του Μαγαρά αλλ’ εψεύσθησαν οι υπολογισμοί του. (Μαγαράδες=Ιδεών τις Ελλην. Λεξικό Εκ. Βυζαντίου της λέξης Μέγαρον (αύτ).)
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Μαγαράς=Μυθώδες σπήλαιον με σιδηρένιαν θύραν εν τοις παραμωθίοις πλήρες θησαυροδ και σήμερον ακόμη πιστεύεται ότι υπάρχουσι μαγαράδες. Τοιούτως πιστεύεται ότι υπάρχει και εν Αίνω παρά τους πρόποδας του βουνού. Κλαυσή δια τον οποίον κατά το 1873 έγινε πλείστος λόγος διότι Αινιός τις έφερεν επίτηδες άνθρωπον της Κυβερνήσεως ίνα έξαξη τον αμύθητον θησαυρόν του Μαγαρά αλλ’ εψεύσθησαν οι υπολογισμοί του. (Μαγαράδες=Ιδεών τις Ελλην. Λεξικό Εκ. Βυζαντίου της λέξης Μέγαρον (αύτ).)

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Μανασσείδης, Συμεών Α. (EL)

Παραδόσεις

Θράκη, Αίνος



Αρ. 897 Α, σελ. 57, Αίνος, Μανασσείδης

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.