Προς τούτους υποτεύουσιν εις Αράπηδες εν ερειπίσης ς’ εν ερήμοσι συνήθης σικίαις σικουνίας,κατόχους πολλών θησαυρών. Ούτοι εμφανιζόμενοι καθ’ ύπνον,υποδεικνύουσιν εις τους υπ’αυτώνεδυουμένους,τα μέρη ένθα διαφυλάττονται θησαυροί, αν νε’ούτοι περιφρονήσωσι την εν ονείρω αγγελίαν,επιλαίνονται αυτούς επάλεν απελούντες μεγάλες ει και νύν εαρακκούσσουσι κι δοξασία αύτη έμενεν εκ των Ελλήνων,σίκινεςεπίστευον,ότι εν ερειπίος κρύπτονται θησαυροί’’τους θησαυρούς αυτούς δείξουσ’(αι όρνεις) οι ευρότερον ερενεπίσης κακέθεν το των αργυρίων αυτοί γαρ ίσασι’’(αρωταψ ορνεθ.599). Όντας δε’ οι ονειρευθεύντες εκχώστυσι τους θησαυρούς,οφείλουσιν ίνα επί του υποδευχθέντος μέρους χύσωσι στάκτην των ενομένων βλέπουσιν επ’εκείνον του μέρους ίχνη ζώων κ ‘σ ανθρώπων,ούς οφείλονσι να θυσιάσωσιν. Εάν θέλωσι να γίνωσι κύρως των θησαυρών,επρός εκ δε εκχώνοντες τους θησαυρούς να εκρήσωσιν άκρα συχνάν,άλλας ο χρυσός εις τέφραν κ εις άνθρακας μεταβάλλεται κ εφόληψη αύτων αναλογεί εφός των υπο των αρχαίων ‘’άνθρακας πέλυνεν ο θησαυρός’’Πλείστα παραδείγματα διηγούντο μοι πολλαί των γραιών επεριοδεύοντε τα χωρία,μετα’μεγίστης ονταρότητας.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών