1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Άς σου Πούφο μια γυναίκα, νέισα γραία, ‘ κί θυμούμαι, ‘ ς σο Μάλι είχανε σπίτι, είδε ‘ς σ’ όρωμαν άτες ‘’να πάς ‘ ς σο τάετιν τη μερέα, και να βρίσκης ένα θησαυρό’’. Αυγή αυγή σηκούται ατέ και πάει, Άη- Γιάννου ήτον κιόλα, το ‘’έμπα ήλιε’’. Σ σ’ωρωματιάχτεν τον τόπον κουντά ίσα ίσα θωρεί έναν αξίας δαχτυλίδι. Παίρει άτο κι ας σο φόβον άτες, του σωρού φέει, πάτα πάτα εχτύπανεν η καρδία ‘τες. Ε πέκει σηκούται κι ο Βασίλην του Τσακιρίδη, εκεί κουντά εκάουτουν κ’ εκείνος, να πάη ‘σ ση δουλείαν άτου, ‘ς σό μαγαζίν ατου. Ντρανά, κάτι γυαλίζει αχαμελά ‘ς σου δαχτυλιδίου τον τόπο. Ήτον ένα φλιουρί. Καμαρά και φτάει λίον αέκα με το χέριν ατου, τα δρόμους, ήσανε φουρκαλεμένα. Τι να φτάη έν καλό ; Σύρει κ’ εβγάλλει ένα λατικένικο φλιουρία γεμάτο. Εδήβεν έκρυψεν ατο’ ς σο σπίτιν ατου. Οι αρώποι πάλι είδαν επέκει το κοτύλι ‘ς σο δρόμο, ίδια λατικένικο. Μια γυναίκα εκουβάλησεν ας σο σπίτιν ατες έναν άλλο και έχωσεν ατ’ εκεί. Όλ’ είπανε ‘’αδά θησαυρός ευρέθε’’. Εκείνε που ηύρεν το δαχτυλίδιν πάλι είπε ‘’ έχασα την τύχη μου, αν εντράνεινα καλά. Ογώ να βρίσκεινα τα φλιουρία.

Άς σου Πούφο μια γυναίκα, νέισα γραία, ‘ κί θυμούμαι, ‘ ς σο Μάλι είχανε σπίτι, είδε ‘ς σ’ όρωμαν άτες ‘’να πάς ‘ ς σο τάετιν τη μερέα, και να βρίσκης ένα θησαυρό’’. Αυγή αυγή σηκούται ατέ και πάει, Άη- Γιάννου ήτον κιόλα, το ‘’έμπα ήλιε’’. Σ σ’ωρωματιάχτεν τον τόπον κουντά ίσα ίσα θωρεί έναν αξίας δαχτυλίδι. Παίρει άτο κι ας σο φόβον άτες, του σωρού φέει, πάτα πάτα εχτύπανεν η καρδία ‘τες. Ε πέκει σηκούται κι ο Βασίλην του Τσακιρίδη, εκεί κουντά εκάουτουν κ’ εκείνος, να πάη ‘σ ση δουλείαν άτου, ‘ς σό μαγαζίν ατου. Ντρανά, κάτι γυαλίζει αχαμελά ‘ς σου δαχτυλιδίου τον τόπο. Ήτον ένα φλιουρί. Καμαρά και φτάει λίον αέκα με το χέριν ατου, τα δρόμους, ήσανε φουρκαλεμένα. Τι να φτάη έν καλό ; Σύρει κ’ εβγάλλει ένα λατικένικο φλιουρία γεμάτο. Εδήβεν έκρυψεν ατο’ ς σο σπίτιν ατου. Οι αρώποι πάλι είδαν επέκει το κοτύλι ‘ς σο δρόμο, ίδια λατικένικο. Μια γυναίκα εκουβάλησεν ας σο σπίτιν ατες έναν άλλο και έχωσεν ατ’ εκεί. Όλ’ είπανε ‘’αδά θησαυρός ευρέθε’’. Εκείνε που ηύρεν το δαχτυλίδιν πάλι είπε ‘’ έχασα την τύχη μου, αν εντράνεινα καλά. Ογώ να βρίσκεινα τα φλιουρία.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Άς σου Πούφο μια γυναίκα, νέισα γραία, ‘ κί θυμούμαι, ‘ ς σο Μάλι είχανε σπίτι, είδε ‘ς σ’ όρωμαν άτες ‘’να πάς ‘ ς σο τάετιν τη μερέα, και να βρίσκης ένα θησαυρό’’. Αυγή αυγή σηκούται ατέ και πάει, Άη- Γιάννου ήτον κιόλα, το ‘’έμπα ήλιε’’. Σ σ’ωρωματιάχτεν τον τόπον κουντά ίσα ίσα θωρεί έναν αξίας δαχτυλίδι. Παίρει άτο κι ας σο φόβον άτες, του σωρού φέει, πάτα πάτα εχτύπανεν η καρδία ‘τες. Ε πέκει σηκούται κι ο Βασίλην του Τσακιρίδη, εκεί κουντά εκάουτουν κ’ εκείνος, να πάη ‘σ ση δουλείαν άτου, ‘ς σό μαγαζίν ατου. Ντρανά, κάτι γυαλίζει αχαμελά ‘ς σου δαχτυλιδίου τον τόπο. Ήτον ένα φλιουρί. Καμαρά και φτάει λίον αέκα με το χέριν ατου, τα δρόμους, ήσανε φουρκαλεμένα. Τι να φτάη έν καλό ; Σύρει κ’ εβγάλλει ένα λατικένικο φλιουρία γεμάτο. Εδήβεν έκρυψεν ατο’ ς σο σπίτιν ατου. Οι αρώποι πάλι είδαν επέκει το κοτύλι ‘ς σο δρόμο, ίδια λατικένικο. Μια γυναίκα εκουβάλησεν ας σο σπίτιν ατες έναν άλλο και έχωσεν ατ’ εκεί. Όλ’ είπανε ‘’αδά θησαυρός ευρέθε’’. Εκείνε που ηύρεν το δαχτυλίδιν πάλι είπε ‘’ έχασα την τύχη μου, αν εντράνεινα καλά. Ογώ να βρίσκεινα τα φλιουρία.
Βαμβακίδης, Ιορδάνης
Βαμβακίδης, Ιορδάνης (EL)
Παραδόσεις
Πόντος, Οινόη
1941
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Ι. Βαμβακίδη, Σύμμεικτα εξ Οινόης, Αρχείον Πόντου. Τόμ. 11ος. Αθήνα 1941, σελ. 78, 3
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.