Πιο πάν’ απ’ τη Γούδλα είναι κάτι Πύργαι και κεί βγαίν’ αράπ’ς κι’ έχει φλουριά πολλά, ένα κουβνό φλουριά.Τα ανακατών’ και άμα κανένα, περάσ’ από κεί, τον φωνάζ’ να τα πάρ. Ζητά όμως ή ζώο να σφάξουν, ή να κόψουν έν’ από τα δάχτυλα τους. Περισσότερο ζητάει αίμα ανθρώπου, να θυσιάσουν ένα παιδί. Και στην Άσπρη Πέτρα έχ’ Αράπη με φλουριά, και φανέρωσε για να τα πάρουν σε μια γριά.Ρ΄γχνουν σκοινί και γίνεται φίδ’ για να πάρουν τα φλουριά. Πρέπ’ να ρίξ απάνω στο φίδ ένα σκοινί, όαο είναι το φίδ’ και να πούν μια αητειά, να ξαναγίν’ πάλ’ σκοινί. (Πύργαι=ονομασία τόπου : Πύργ’, κουβνό=σωρό)
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών