Προς το Γούδουρα είν΄ένας σπήλαιος κ’ επήε ένας άντρας και λέει : ‘’Έ ! Σαρακηνέ του σπήλαιου, δόσε μου να ζήσω κ’ εγώ τα παιδιά μου. Κι ο Σαρακηνός του δίδει λεφτά. Ύστερα ‘πήε και μια γυναίκα και λέει : Έ. Σαρακηνέ του σπήλαιου, δόσε μου κ’εμένα να ζήσω τα παιδιά μου. Και φανερώνει ο Σαρακηνός και τσή δίδει ένα στουπί λινάρι. Αυτή το ‘βαλε ‘ς την ποδιά τζη κ’ είπε από μέσα τζη : Αν είναι για λινάρι, έχω κ ‘ εγώ ‘ς το σπίτι μου, Κι ανοίγει την –ποδιά τζη κ’ ήτονε το λινάρι γενομένο κάρβουνα. [Πρβλ. Ν. Πολίτου,Παραδόσεις Α’377 αρ.640,482 αρ.796 κ.α Γ.Α.Μέγα, Παραδόσεις περί θησαυρών Λαογρ.Γ’ σελ. 22-23 και 24 αρ.1β.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών