1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Ο Μέγας Αλέξανδρος είδε ‘ς τα’ όνειρόν του να κατέβη ‘ς τη θάλασσα σαράντα χιλιάδες οργυιές ‘ς το βάθος, κ’εκειά μέσα να βρή τ’αθάνατο νερό. Αυτός έκαμε μια γυαλένια κάσσα όπως τον εδιάταξε ένας Άγγελος και του ‘πε να μείνη μέσα σ’αυτή σαράντα ώρες. Την κάσσα αυτή την έδεσε με μια αλυσίδα. Αλλά πρωτύτερα είχε πεί, άμα κουνήση την αλυσίδα, να τόνε σύρουνε ‘πάνω. Κατά τύχη επέρνα ένα χέλυ ‘ς τσοι σαράντα ώρες αυτές και την τελευταία ώρα εκτύπησε η οράν-του την αλυσίδα και τον εσύρανε πάνω. Αυτός ετότες επήρε το αθάνατο νερό και του είπε ο άγγελος να λουτρουήση το στρατό του και να το μεταβάλη και ύστερα να πάη ‘ς το σπίτι να του δώση το αθάνατο νερό, απού ήθελα μείνει αθάνατο. Αλλά αυτός πηγαίνει ΄ς το σπίτι και ζητά τα’αθάνατο νερό αλλά του είπε η κόρη του η Γοργόνα : ‘’άμα το είδα, μπαμπά, νερό, το ΄χυσα ‘ς τη θάλασσα και τσ’είπε :την –κατάρα μου να ‘χης και από τη μέση και πάνω να ‘σαι γυναίκα, κι από τη μέση και κάτω ψάρι, και να ρωτάς ανέν ‘πόθανε ή ανέ ζή ο βασιλέας Αλέξαντρος και να περιμένης την ευκή μου. Κι αυτή ετότες εγίνηκ’έτσι και αλλοίμονο’ς’ς τα καράβια που πάσι και τα ρωτήξη ανέ ζή ο βασιλεάς Αλέξαντρος ή ανέν ‘πόθανε, και τσή ‘πουνε πως ‘πόθανε, θα τα βουλήση. Και ο καπετάνιος τση λέει : ‘’ζή κερά μου ο βασιλεάς Αλέξαντρος, ζή και βασιλεύγει και τον κόσμο κυριεύγει.

Ο Μέγας Αλέξανδρος είδε ‘ς τα’ όνειρόν του να κατέβη ‘ς τη θάλασσα σαράντα χιλιάδες οργυιές ‘ς το βάθος, κ’εκειά μέσα να βρή τ’αθάνατο νερό. Αυτός έκαμε μια γυαλένια κάσσα όπως τον εδιάταξε ένας Άγγελος και του ‘πε να μείνη μέσα σ’αυτή σαράντα ώρες. Την κάσσα αυτή την έδεσε με μια αλυσίδα. Αλλά πρωτύτερα είχε πεί, άμα κουνήση την αλυσίδα, να τόνε σύρουνε ‘πάνω. Κατά τύχη επέρνα ένα χέλυ ‘ς τσοι σαράντα ώρες αυτές και την τελευταία ώρα εκτύπησε η οράν-του την αλυσίδα και τον εσύρανε πάνω. Αυτός ετότες επήρε το αθάνατο νερό και του είπε ο άγγελος να λουτρουήση το στρατό του και να το μεταβάλη και ύστερα να πάη ‘ς το σπίτι να του δώση το αθάνατο νερό, απού ήθελα μείνει αθάνατο. Αλλά αυτός πηγαίνει ΄ς το σπίτι και ζητά τα’αθάνατο νερό αλλά του είπε η κόρη του η Γοργόνα : ‘’άμα το είδα, μπαμπά, νερό, το ΄χυσα ‘ς τη θάλασσα και τσ’είπε :την –κατάρα μου να ‘χης και από τη μέση και πάνω να ‘σαι γυναίκα, κι από τη μέση και κάτω ψάρι, και να ρωτάς ανέν ‘πόθανε ή ανέ ζή ο βασιλέας Αλέξαντρος και να περιμένης την ευκή μου. Κι αυτή ετότες εγίνηκ’έτσι και αλλοίμονο’ς’ς τα καράβια που πάσι και τα ρωτήξη ανέ ζή ο βασιλεάς Αλέξαντρος ή ανέν ‘πόθανε, και τσή ‘πουνε πως ‘πόθανε, θα τα βουλήση. Και ο καπετάνιος τση λέει : ‘’ζή κερά μου ο βασιλεάς Αλέξαντρος, ζή και βασιλεύγει και τον κόσμο κυριεύγει.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Ο Μέγας Αλέξανδρος είδε ‘ς τα’ όνειρόν του να κατέβη ‘ς τη θάλασσα σαράντα χιλιάδες οργυιές ‘ς το βάθος, κ’εκειά μέσα να βρή τ’αθάνατο νερό. Αυτός έκαμε μια γυαλένια κάσσα όπως τον εδιάταξε ένας Άγγελος και του ‘πε να μείνη μέσα σ’αυτή σαράντα ώρες. Την κάσσα αυτή την έδεσε με μια αλυσίδα. Αλλά πρωτύτερα είχε πεί, άμα κουνήση την αλυσίδα, να τόνε σύρουνε ‘πάνω. Κατά τύχη επέρνα ένα χέλυ ‘ς τσοι σαράντα ώρες αυτές και την τελευταία ώρα εκτύπησε η οράν-του την αλυσίδα και τον εσύρανε πάνω. Αυτός ετότες επήρε το αθάνατο νερό και του είπε ο άγγελος να λουτρουήση το στρατό του και να το μεταβάλη και ύστερα να πάη ‘ς το σπίτι να του δώση το αθάνατο νερό, απού ήθελα μείνει αθάνατο. Αλλά αυτός πηγαίνει ΄ς το σπίτι και ζητά τα’αθάνατο νερό αλλά του είπε η κόρη του η Γοργόνα : ‘’άμα το είδα, μπαμπά, νερό, το ΄χυσα ‘ς τη θάλασσα και τσ’είπε :την –κατάρα μου να ‘χης και από τη μέση και πάνω να ‘σαι γυναίκα, κι από τη μέση και κάτω ψάρι, και να ρωτάς ανέν ‘πόθανε ή ανέ ζή ο βασιλέας Αλέξαντρος και να περιμένης την ευκή μου. Κι αυτή ετότες εγίνηκ’έτσι και αλλοίμονο’ς’ς τα καράβια που πάσι και τα ρωτήξη ανέ ζή ο βασιλεάς Αλέξαντρος ή ανέν ‘πόθανε, και τσή ‘πουνε πως ‘πόθανε, θα τα βουλήση. Και ο καπετάνιος τση λέει : ‘’ζή κερά μου ο βασιλεάς Αλέξαντρος, ζή και βασιλεύγει και τον κόσμο κυριεύγει.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (EL)
Παραδόσεις
Κρήτη, Μυλοπόταμος, Πρινέ
1939
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Γ. Κ. Σπυριδάκης, Κρητικαί παραδόσεις, Έπετ. Κρητ. Σπουδ. Β, (1939), σελ. 142 – 143, αρ. Ε
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
http://hdl.handle.net/20.500.11853/295057



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.