Ο ίδιος Στρατής ο Μαντάς άλλη νια βολά ροβόλαε στοις Μουρκάδες. Εκεί παρουσιαστήκανε τρεις γυναίκες. Τον πήρανε στον αέρα και τον πήγανε στην κορφή στον Τούρνο. Εκεί πήγανε ναν dον ρήξουνε κάτου οι δύο. Η μία τους έλεγε «Μωρές τι τον παιδεύεται; Ταχιά θα σας ρήξη η μάννα του στη θάλασσα.» (Γιατί η μάννα του ήταν μάγισσα.) Εκείνος είχε μπημένα το ραβδί του σε μνιά γράβα και κρατειότανε να μην πέση κάτου. Του λέει κείνη που τον περασπιζότανε. «Φτου! Πόχεις το ραβδί σου μπημένο! Είναι να χορτάρι. Την αυγή να στείλης τη μάννα σου να βγάλη το χορτάρι, να dόχης απάνου σου και ποτές πλια δε θα σε πλησιάζουνε Νεράιδες.» Τον αφήκανε και πήγε στα πρόβατά του. Την αυγή έστειλε τη μάννα του και έβγαλε το χορτάρι και το έβαλε απάνου του. Από τότε δεν είδε πλια Νεράιδες. [Τούρνο= βράχος απότομος οιονεί τετορνευμένος, ημίσειαν ώραν έξωθι των Βουρβούρων.]
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών