1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Στον – καιρό των – αρχαίων – Ελλήνω, οι j αρχαίοι Έλληνες εθέλανε να γενούνε πια ‘πάνω απού το Θεό και δεν εκατεβαίνανε απάνω απού τ’ αλογάντως, μόνο επηαίνανε κ’ ετσιμπούσανε τ’ αντίντερο απού τ’ αλόγατα με τα σπαθιά και δεν επηαίνανε ‘ς την εγκλησά. Ο Θεός γι’ αυτό τσοι γκρέμισε και τσοι ‘καμε διαόλους. Ο άγγελος είπε: Κύριέ μου, θα κατεβούνε να κάψουνε τον – κόσμο εκειά που θα πάνε. Λέει τότες ο Θεός: Στέσε τσοι. Ο άγγελος τότες τως είπε: Στήτε είπεν ο Θεός και διασκορπισθήτε και στένει τσοι πάλι. Όσοι ‘σανε ‘ς τον αέρα και δεν ήσανε πεσμένοι πειράζουν εδά ς τον αέρα, όσοι επέσανε ‘ς την – ξηρά πειράζουνε ς τα φρούδια, κι όσοι επέσανε ΄ς το νερό εγενήκανε ανεράϊδες. [Ακολουθεί μελέτη επί της παραδόσεως, αυτόθι.]

Στον – καιρό των – αρχαίων – Ελλήνω, οι j αρχαίοι Έλληνες εθέλανε να γενούνε πια ‘πάνω απού το Θεό και δεν εκατεβαίνανε απάνω απού τ’ αλογάντως, μόνο επηαίνανε κ’ ετσιμπούσανε τ’ αντίντερο απού τ’ αλόγατα με τα σπαθιά και δεν επηαίνανε ‘ς την εγκλησά. Ο Θεός γι’ αυτό τσοι γκρέμισε και τσοι ‘καμε διαόλους. Ο άγγελος είπε: Κύριέ μου, θα κατεβούνε να κάψουνε τον – κόσμο εκειά που θα πάνε. Λέει τότες ο Θεός: Στέσε τσοι. Ο άγγελος τότες τως είπε: Στήτε είπεν ο Θεός και διασκορπισθήτε και στένει τσοι πάλι. Όσοι ‘σανε ‘ς τον αέρα και δεν ήσανε πεσμένοι πειράζουν εδά ς τον αέρα, όσοι επέσανε ‘ς την – ξηρά πειράζουνε ς τα φρούδια, κι όσοι επέσανε ΄ς το νερό εγενήκανε ανεράϊδες. [Ακολουθεί μελέτη επί της παραδόσεως, αυτόθι.]

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Στον – καιρό των – αρχαίων – Ελλήνω, οι j αρχαίοι Έλληνες εθέλανε να γενούνε πια ‘πάνω απού το Θεό και δεν εκατεβαίνανε απάνω απού τ’ αλογάντως, μόνο επηαίνανε κ’ ετσιμπούσανε τ’ αντίντερο απού τ’ αλόγατα με τα σπαθιά και δεν επηαίνανε ‘ς την εγκλησά. Ο Θεός γι’ αυτό τσοι γκρέμισε και τσοι ‘καμε διαόλους. Ο άγγελος είπε: Κύριέ μου, θα κατεβούνε να κάψουνε τον – κόσμο εκειά που θα πάνε. Λέει τότες ο Θεός: Στέσε τσοι. Ο άγγελος τότες τως είπε: Στήτε είπεν ο Θεός και διασκορπισθήτε και στένει τσοι πάλι. Όσοι ‘σανε ‘ς τον αέρα και δεν ήσανε πεσμένοι πειράζουν εδά ς τον αέρα, όσοι επέσανε ‘ς την – ξηρά πειράζουνε ς τα φρούδια, κι όσοι επέσανε ΄ς το νερό εγενήκανε ανεράϊδες. [Ακολουθεί μελέτη επί της παραδόσεως, αυτόθι.]
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (EL)
Παραδόσεις
Κρήτη, Σητεία, Κατσιδώνι
1939
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Γ. Κ. Σπυριδάκης, Κρητικαί παραδόσεις, Έπετ. Κρητ. Σπουδ. Β, (1939), σελ. 144 – 145, αρ. 9
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.