1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Τα φαντάγματα ή Τζίνια είναι κι αυτά διαβολικές δυνάμεις, οι οποίες βγαίνουν τη νύχτα παίρνοντας διάφορες μορφές ζώων π.χ. γάτας, σκύλου, κατσικιού κ.λ.π Τα φαντάγματα πιστεύεται ότι πηγαίνουν στους στάβλους καβαλικεύουν τα ζώα, πλέκουν τις ουρές και τα «τσιαμπάδια» - χαίτες των αλόγων. Τα φαντάγματα παρουσιάζονται και στους ανθρώπους. Για να αποφύγουν την κακή επήρεια των φανταγμάτων, όσοι βαδίζουν τη νύχτα, αφίνουν το σχοινί απ’ το σαμάρι του ζώου να σέρνεται στη γη. Τότε δεν τους πλησιάζει ούτε φάνταγμα κι ούτε βρικόλακας. Οι βρικόλακες, τα φαντάγματα και γενικά οι διαβολικές δυνάμεις βγαίνουν τη νύχτα και φεύγουν στις 3 – 4 η ώρα το πρωΐ με το λάλημα του πετεινού. Πολλές φορές μάλιστα – όπως διηγούνται – άκουσαν τους διαβόλους να τραγουδούν και να χορεύουν με νταούλια και βιολιά, σε ρεματιές, σε μύλους και σε «μπιστιργιές» - βράχους. Να και μια στροφή που κατώρθωσαν να κλέψουν από διαβολικό τραγούδι: «Πάμε στο Ντόλο να φάμι τσιροπούλια προυμή λαλήσ’ ο τσέρτσιλας κι σκάσουν τα νταούλια. Και μια άλλη στροφή: Σκόρδο, μονόσκορδο κι από κρανιά μαντάρα.

Τα φαντάγματα ή Τζίνια είναι κι αυτά διαβολικές δυνάμεις, οι οποίες βγαίνουν τη νύχτα παίρνοντας διάφορες μορφές ζώων π.χ. γάτας, σκύλου, κατσικιού κ.λ.π Τα φαντάγματα πιστεύεται ότι πηγαίνουν στους στάβλους καβαλικεύουν τα ζώα, πλέκουν τις ουρές και τα «τσιαμπάδια» - χαίτες των αλόγων. Τα φαντάγματα παρουσιάζονται και στους ανθρώπους. Για να αποφύγουν την κακή επήρεια των φανταγμάτων, όσοι βαδίζουν τη νύχτα, αφίνουν το σχοινί απ’ το σαμάρι του ζώου να σέρνεται στη γη. Τότε δεν τους πλησιάζει ούτε φάνταγμα κι ούτε βρικόλακας. Οι βρικόλακες, τα φαντάγματα και γενικά οι διαβολικές δυνάμεις βγαίνουν τη νύχτα και φεύγουν στις 3 – 4 η ώρα το πρωΐ με το λάλημα του πετεινού. Πολλές φορές μάλιστα – όπως διηγούνται – άκουσαν τους διαβόλους να τραγουδούν και να χορεύουν με νταούλια και βιολιά, σε ρεματιές, σε μύλους και σε «μπιστιργιές» - βράχους. Να και μια στροφή που κατώρθωσαν να κλέψουν από διαβολικό τραγούδι: «Πάμε στο Ντόλο να φάμι τσιροπούλια προυμή λαλήσ’ ο τσέρτσιλας κι σκάσουν τα νταούλια. Και μια άλλη στροφή: Σκόρδο, μονόσκορδο κι από κρανιά μαντάρα.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Τα φαντάγματα ή Τζίνια είναι κι αυτά διαβολικές δυνάμεις, οι οποίες βγαίνουν τη νύχτα παίρνοντας διάφορες μορφές ζώων π.χ. γάτας, σκύλου, κατσικιού κ.λ.π Τα φαντάγματα πιστεύεται ότι πηγαίνουν στους στάβλους καβαλικεύουν τα ζώα, πλέκουν τις ουρές και τα «τσιαμπάδια» - χαίτες των αλόγων. Τα φαντάγματα παρουσιάζονται και στους ανθρώπους. Για να αποφύγουν την κακή επήρεια των φανταγμάτων, όσοι βαδίζουν τη νύχτα, αφίνουν το σχοινί απ’ το σαμάρι του ζώου να σέρνεται στη γη. Τότε δεν τους πλησιάζει ούτε φάνταγμα κι ούτε βρικόλακας. Οι βρικόλακες, τα φαντάγματα και γενικά οι διαβολικές δυνάμεις βγαίνουν τη νύχτα και φεύγουν στις 3 – 4 η ώρα το πρωΐ με το λάλημα του πετεινού. Πολλές φορές μάλιστα – όπως διηγούνται – άκουσαν τους διαβόλους να τραγουδούν και να χορεύουν με νταούλια και βιολιά, σε ρεματιές, σε μύλους και σε «μπιστιργιές» - βράχους. Να και μια στροφή που κατώρθωσαν να κλέψουν από διαβολικό τραγούδι: «Πάμε στο Ντόλο να φάμι τσιροπούλια προυμή λαλήσ’ ο τσέρτσιλας κι σκάσουν τα νταούλια. Και μια άλλη στροφή: Σκόρδο, μονόσκορδο κι από κρανιά μαντάρα.
Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ.
Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (EL)
Παραδόσεις
Κοζάνη, Βόϊο, Δαμασκηνιά
1962
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2442, σελ. 145 – 46, αρ. 2, Αλεξ. Αδαμίδου, Δαμασκηνέα Βοΐου Κοζάνης, 1962
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.