1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Μια γριά θέριζε σ’ ερημικό χωράφι «παράωρα» 12 η ώρα το μεσημέρι. Την χτύπησε τότε κακό αερικό και την πήραν μαζί τους οι οξαποδίτες. Το ταγάρι της το βρήκαν ύστερα από πολλές μέρες πεσμένο μακρυά από το χωράφι. Η γριά εξαφανίστη από το χωριό. Εφτά χρόνια την παίδευαν οι οξαποδίτες να την γκρεμίσουν στη θάλασσα από τις βραχώδεις και απόκρημνες παραλίες του Αιγαίου. Τέλος την σήκωσαν πολύ ψηλά στον αέρα κι ήταν έτοιμοι να την αμολύσουν όταν ένας οξαποδίτης έκαμε στους άλλους την πρότασι. «Να την περάσωμε από τ’ Αγριολάχανο (πραγματική τοποθεσία) στο φτερό κι αν προκάνη και κόψη όπως θα την περνούμε μία κλάρα σκοίνο να την αφήσωμε ελεύθερη. Ειδ’άλλως την πνίγομε. Αυτό άρεσε στους άλλους και αμ έπος αμ έργον. Η γριά μπόρεσε κι έκοψε λίγο σκοίνο κι έτσι την άφησαν. Ευρέθη ύστερα από 7 χρόνια, αλλά της είχαν πάρει τη μιλιά. Έκανα αυτοψία στην τοποθεσία Αγριολάχανο. Πράγματι το μέρος είναι πολύ άγριο και δικαιολογεί τη φήμη, ότι συχνάζουν εκεί κακά πνεύματα. Υπάρχει δε θεόρατος και «ο σκοίνος της γριάς» όπως τον ονομάζουν. Από το σκοίνο αυτό παίρνουν κλαδί για το μάτι μέχρι και σήμερα και με ύλη που βγάζει σαν λιβάνι, λιβανίζουν όσους παθαίνουν από κακή ώρα. Κανείς από τους χωρικούς δεν τολμάει να μείνη τη νύχτα στην τοποθεσία αυτή στο Αγριολάχανο. Πολλοί τσοπάνηδες από τα γύρω βουνά βεβαιώνουν πως ακούνε εκεί κατά τα μεσάνυχτα όργανα, βιολιά, φωνές και τραγούδια. Πιστεύουν ότι κάνουν γάμο οι οξαποδίτες. Γι’ αυτό αποφεύγουν να παίζουν οι τσοπάνηδες φλογέρα ή άλλο όργανο παράωρα δηλ. το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Διαλέγονται λένε οι οξαποδίτες.

Μια γριά θέριζε σ’ ερημικό χωράφι «παράωρα» 12 η ώρα το μεσημέρι. Την χτύπησε τότε κακό αερικό και την πήραν μαζί τους οι οξαποδίτες. Το ταγάρι της το βρήκαν ύστερα από πολλές μέρες πεσμένο μακρυά από το χωράφι. Η γριά εξαφανίστη από το χωριό. Εφτά χρόνια την παίδευαν οι οξαποδίτες να την γκρεμίσουν στη θάλασσα από τις βραχώδεις και απόκρημνες παραλίες του Αιγαίου. Τέλος την σήκωσαν πολύ ψηλά στον αέρα κι ήταν έτοιμοι να την αμολύσουν όταν ένας οξαποδίτης έκαμε στους άλλους την πρότασι. «Να την περάσωμε από τ’ Αγριολάχανο (πραγματική τοποθεσία) στο φτερό κι αν προκάνη και κόψη όπως θα την περνούμε μία κλάρα σκοίνο να την αφήσωμε ελεύθερη. Ειδ’άλλως την πνίγομε. Αυτό άρεσε στους άλλους και αμ έπος αμ έργον. Η γριά μπόρεσε κι έκοψε λίγο σκοίνο κι έτσι την άφησαν. Ευρέθη ύστερα από 7 χρόνια, αλλά της είχαν πάρει τη μιλιά. Έκανα αυτοψία στην τοποθεσία Αγριολάχανο. Πράγματι το μέρος είναι πολύ άγριο και δικαιολογεί τη φήμη, ότι συχνάζουν εκεί κακά πνεύματα. Υπάρχει δε θεόρατος και «ο σκοίνος της γριάς» όπως τον ονομάζουν. Από το σκοίνο αυτό παίρνουν κλαδί για το μάτι μέχρι και σήμερα και με ύλη που βγάζει σαν λιβάνι, λιβανίζουν όσους παθαίνουν από κακή ώρα. Κανείς από τους χωρικούς δεν τολμάει να μείνη τη νύχτα στην τοποθεσία αυτή στο Αγριολάχανο. Πολλοί τσοπάνηδες από τα γύρω βουνά βεβαιώνουν πως ακούνε εκεί κατά τα μεσάνυχτα όργανα, βιολιά, φωνές και τραγούδια. Πιστεύουν ότι κάνουν γάμο οι οξαποδίτες. Γι’ αυτό αποφεύγουν να παίζουν οι τσοπάνηδες φλογέρα ή άλλο όργανο παράωρα δηλ. το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Διαλέγονται λένε οι οξαποδίτες.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Μια γριά θέριζε σ’ ερημικό χωράφι «παράωρα» 12 η ώρα το μεσημέρι. Την χτύπησε τότε κακό αερικό και την πήραν μαζί τους οι οξαποδίτες. Το ταγάρι της το βρήκαν ύστερα από πολλές μέρες πεσμένο μακρυά από το χωράφι. Η γριά εξαφανίστη από το χωριό. Εφτά χρόνια την παίδευαν οι οξαποδίτες να την γκρεμίσουν στη θάλασσα από τις βραχώδεις και απόκρημνες παραλίες του Αιγαίου. Τέλος την σήκωσαν πολύ ψηλά στον αέρα κι ήταν έτοιμοι να την αμολύσουν όταν ένας οξαποδίτης έκαμε στους άλλους την πρότασι. «Να την περάσωμε από τ’ Αγριολάχανο (πραγματική τοποθεσία) στο φτερό κι αν προκάνη και κόψη όπως θα την περνούμε μία κλάρα σκοίνο να την αφήσωμε ελεύθερη. Ειδ’άλλως την πνίγομε. Αυτό άρεσε στους άλλους και αμ έπος αμ έργον. Η γριά μπόρεσε κι έκοψε λίγο σκοίνο κι έτσι την άφησαν. Ευρέθη ύστερα από 7 χρόνια, αλλά της είχαν πάρει τη μιλιά. Έκανα αυτοψία στην τοποθεσία Αγριολάχανο. Πράγματι το μέρος είναι πολύ άγριο και δικαιολογεί τη φήμη, ότι συχνάζουν εκεί κακά πνεύματα. Υπάρχει δε θεόρατος και «ο σκοίνος της γριάς» όπως τον ονομάζουν. Από το σκοίνο αυτό παίρνουν κλαδί για το μάτι μέχρι και σήμερα και με ύλη που βγάζει σαν λιβάνι, λιβανίζουν όσους παθαίνουν από κακή ώρα. Κανείς από τους χωρικούς δεν τολμάει να μείνη τη νύχτα στην τοποθεσία αυτή στο Αγριολάχανο. Πολλοί τσοπάνηδες από τα γύρω βουνά βεβαιώνουν πως ακούνε εκεί κατά τα μεσάνυχτα όργανα, βιολιά, φωνές και τραγούδια. Πιστεύουν ότι κάνουν γάμο οι οξαποδίτες. Γι’ αυτό αποφεύγουν να παίζουν οι τσοπάνηδες φλογέρα ή άλλο όργανο παράωρα δηλ. το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Διαλέγονται λένε οι οξαποδίτες.
Βλάχος, Αναστάσιος Δ.
Βλάχος, Αναστάσιος Δ. (EL)
Παραδόσεις
Εύβοια, Μαρμάρι, Βαρελαίοι
1953
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2042, σελ. 69 – 70, Αναστ. Δ. Βλάχου, Βαρελαίοι Μαρμαρίου Ευβοίας, 1953
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.