Ήτανε ώρα δύο τα μεσάνυχτα. Συναντηθήκαμε δυο χωριανοί για να πάμε με τα μουλάσια στο χωριό Μηλιά (Πρώην Μηλουτίνη). Σε μια στιγμή προς το νεκροταφείο είδαμε μια φλόγα και να σηκώνεται πολύ ψηλά. Έπειτα έσβυσε. Άναψε πάλι και έκαιγε. Είπα τότε στο φίλο μου να πάμε να δούμε. Δεν ήτανε πολύ μακρυά. Αυτός δεν θέλησε και πήγα μόνος μου. Δεν βρήκα όμως ούτε φωτιά ούτε ξύλα ούτε και στάχτη. Εγύρισα πίσω και επήγαμε στη δουλειά μας. Όταν αυτό μετά το διηγηθήκαμε στο χωριό μας είπαν ότι έπρεπε να πηγαίναμε και οι δυο μαζί που είδαμε τη φωτιά και ότι τις πιο πολλές φορές αυτό είναι σημάδι ότι κάτω στο χώμα υπάρχει θησαυρός.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών