Κοντά στο χωριό Κωστίτσι είναι μια τοποθεσία που τ’ λέν Λάτ’ (το). Ήταν χουριό που είναι χαλάσματα. Φαίνουντι ακόμα οι τοίχ’ γκρεμισμένοι. Μια φορά λεν ένας Κώστας απού το Λάτι απάντησ’ στο δρόμο μια γριά και τον ρώτησ’ που είναι το Λάτ’. Να το τς είπ’ αυτός. Τι πας εκεί, τς είπ’, να κάνης. – Πάνω, του είπε, να το καταστρέψω. Κι αλήθεια η γριά που ήταν αρρώστεια έπισε μέσα. Στου χουριό κι το ρήμαξι. Αυτόν τον άφ’κε κ’ έζησι κ’ έκαμε το κοντ’νο χουριό που έχει τ’ όνομα τ’, Κωστίτσι.

Κοντά στο χωριό Κωστίτσι είναι μια τοποθεσία που τ’ λέν Λάτ’ (το). Ήταν χουριό που είναι χαλάσματα. Φαίνουντι ακόμα οι τοίχ’ γκρεμισμένοι. Μια φορά λεν ένας Κώστας απού το Λάτι απάντησ’ στο δρόμο μια γριά και τον ρώτησ’ που είναι το Λάτ’. Να το τς είπ’ αυτός. Τι πας εκεί, τς είπ’, να κάνης. – Πάνω, του είπε, να το καταστρέψω. Κι αλήθεια η γριά που ήταν αρρώστεια έπισε μέσα. Στου χουριό κι το ρήμαξι. Αυτόν τον άφ’κε κ’ έζησι κ’ έκαμε το κοντ’νο χουριό που έχει τ’ όνομα τ’, Κωστίτσι.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Κοντά στο χωριό Κωστίτσι είναι μια τοποθεσία που τ’ λέν Λάτ’ (το). Ήταν χουριό που είναι χαλάσματα. Φαίνουντι ακόμα οι τοίχ’ γκρεμισμένοι. Μια φορά λεν ένας Κώστας απού το Λάτι απάντησ’ στο δρόμο μια γριά και τον ρώτησ’ που είναι το Λάτ’. Να το τς είπ’ αυτός. Τι πας εκεί, τς είπ’, να κάνης. – Πάνω, του είπε, να το καταστρέψω. Κι αλήθεια η γριά που ήταν αρρώστεια έπισε μέσα. Στου χουριό κι το ρήμαξι. Αυτόν τον άφ’κε κ’ έζησι κ’ έκαμε το κοντ’νο χουριό που έχει τ’ όνομα τ’, Κωστίτσι.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (EL)

Παραδόσεις

Ιωάννινα, Ελληνικό (Λοζέτσι)


1961




Λ. Α. αρ. 2382, σελ. 409, Δημ. Οικονομίδου, Ελληνικό (πρώην Λοζέτσι) Ιωαννίνων, 1961

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.