Μάρισσα, η ειμαρμένη, μοίρα. Απαντά εν τω εβδόμω στίχω του άσματος του Ανδρονίκου Σακ. σ. 9. Η μοίρισσα το 'τάϊζεν ψιχούδιμ με το μέλιν για να μεαλύνη γλήορα για να πουσουρμανέτζη. Νυν αντ' αυτού χρώνται οι Κύπριοι τοις τύχη και τω ξένω: σόρτα “Εν έχω τύχων, αν είχα τύχηθ θα ήμουν άλλος άνθρωπος.” “σόρτα μου εμ μαύρκη.”
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών