Τα τελώνια παρουσιάζονται στα κατάρτια, με τις κακοκαιρίες. Περπατάνε χωρίς φτερά. Γιομίζουνε τ'άρμπουρα, τα ξέρτια. Καίνουν φωτοθεσία(=φωτοχυσία)μεγάλη. Στο δικό μας καίκι, με έβανε ο πατέρας μου να χτυπάω ντενεκέδες να φύγουμε γιατί αν εμένανε εκεί θα μας κυνηγούσε τ'αστροπελέκι. Τα κυνηγάει τ'αστροπελέκι και μπορεί να κάψη το πλοίο. Γλιστερά πράματα είναι αυτά τα τελώνια, σαν τσούχτρες, χωρίς φτερά. Τα βλέπαμε που φεύγανε.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών