Βρικόλακες, πιστεύεται γίνονται όσοι έκαναν πολλά αμαρτήματα, όσοι καταράστηκαν, όσοι διασκελίστηκαν, ενώ ήσαν νεκροί, από γάτα ή σκύλο και όσων οι πληγές που τυχόν είχαν δεν ‘’ζεματίστηκαν΄΄με καυτό κρασί και λάδι πρίν θαφτούν. Επίσης βρικόλακες γίνονται όσοι σκοτωθούν βιαία και μάλιστα πιστεύεται πως στο μέρος που χύθηκε το αίμα των, ‘’φωνάζει’’. Τους βρικόλακες τους φαντάζονται με ανθρώπινο σώμα, με κέρατα στο κεφάλι, με γουρλωτά μεγάλα μάτια, με δόντια σουβλερά και μεγάλα και με νύχια μακριά. Οι βρικόλακες βγαίνουν μόνον τη νύχτα-την ημέρα παραμένουν στους τάφους των-και πηγαίνουν στα υπόγεια των σπιτιών και ανακατεύουν το τυρί, το βούτυρο, πίνουν κράσι, παίρνουν κρέας κ.λ.π. Για να απαλλαγή ένα σπίτι από την επίσκεψη των βρικολάκων πηγαίνουν στο μνήμα, που υποπτεύονται πως ο νεκρός του βρυκολάκιασε και ρίχνουν βραστό νερό για να τον ζεματίσουν.Ο βρυκόλακας αν καή έστω και λίγο παύει να βγαίνη.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών