Κρίτσ ''κρίτσ' του λιμό''=του έκοψαν το λαιμόν. Υπάρχει το εξής περί των δακτύλων της χειρός. Ο αντίχειρ είπε κατόπιν προς τα άλλα δάκτυλα. Αίστι να φάμε -Τι να καζουνφάμι; του είπεν ο λιχανός ''ότ' δώκ'ου θιός''είπεν ου μέσος ''Άιστι να πάμε να κλέψουμε είπεν ο παράμεσος. Ιγώ μαρτ'ρώ είπεν ο τελευταίος. ''Κρίστ'του λιμόν είπον οι άλλοι. Και δια τούτο λέγεται ότι ο μέν αντίχειρ επειδή είχε πάντοτε τον νούν του εις το τρώγειεν είναι και παχύς, ο μέσος ηυξήθη και είναι μεγαλύτερος των άλλων διότι είχε πίστιν εις τον θεόν, ο δε τελευταίος, επειδή ηθέλησε να μαρτυρήση και απεκόπη την κεφαλήν έμεινε και είναι μιρκότερος των άλλων.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών