1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

ΛΑΝΤΣΑΣ Βικέντιος (1822-1902) “Παρθενώνας”

ΛΑΝΤΣΑΣ Βικέντιος (1822-1902) “Παρθενώνας”

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ίδρυμα Ευαγγέλου Αβέρωφ-Τοσίτσα   

Αποθετήριο :
Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC 4.0
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση
CC_BY_NC



ΛΑΝΤΣΑΣ Βικέντιος (1822-1902) “Παρθενώνας” (EL)
ΛΑΝΤΣΑΣ Βικέντιος (1822-1902) (EL)
Ο Βικέντιος Λάντσας, από τους πρώτους καθηγητές της νεοϊδρυμένης Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ασχολήθηκε, κατεξοχήν με το αρχαιολογικό τοπίο, είδος που ευρίσκετο σε ιδιαίτερη ακμή στα μέσα του 19ου αιώνα. Οι ελληνικές αρχαιότητες, κάτω από την επίδραση του ρομαντισμού, ως ενσάρκωση της ιδέας του ελεύθερου πνεύματος που χαρακτήριζε την αρχαία ελληνική σκέψη και έβρισκε την πλήρη έκφρασή της στον αγώνα για την Ανεξαρτησία από την τουρκική κυριαρχία, αποτέλεσαν αντικείμενα ιδιαίτερου εικαστικού ενδιαφέροντος. Τα έργα των ζωγράφων-περιηγητών, που είχαν κατακλύσει τον ελληνικό χώρο, υπήρξαν για τους έλληνες καλλιτέχνες σημεία αναφοράς της δικής τους πολιτιστικής ταυτότητας, και ό,τι αναφερόταν στον αρχαίο κόσμο –ερείπια, μνημεία, ναοί- ήταν επιβεβαίωση της πολιτισμικής συνέχειας. Τα δύο έργα του Λάντσα, με τις μνημειακές τους διαστάσεις, αν και απομακρύνονται από τη ρομαντική αντίληψη που χαρακτηρίζει τις εικόνες αυτές οι οποίες συνήθως αποδίδονται με την τεχνική της υδατογραφίας, αποτελούν εντούτοις ζωντανές μαρτυρίες όχι μόνο ενός ένδοξου παρελθόντος αλλά και ενός χώρου, οικείου και καθημερινού, ο οποίος προσδιορίζεται με σαφήνεια και καθαρότητα από το έντονο φως που κάνει τα χρώματα να λάμπουν. (EL)
Λάδι σε μουσαμά (EL)
19ος Αιώνας (EL)
Οι απαρχές της νεοελληνικής τέχνης (EL)
Ίδρυμα Ευαγγέλου Αβέρωφ-Τοσίτσα
Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ
Εικόνα
http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.