ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ- Η σημαντικότερη τόσο σε μέγεθος όσο και σε παραγωγή, περιοχή ναυπήγησης ξύλινων σκαφών στην Σύμη, βρίσκεται στον μυχό του λιμανιού, στο Γιαλό .Το επίπεδο φυσικό έδαφος, η ομαλή φυσική κλίση στην θάλασσα κατάλληλη για τις καθελκύσεις των νεότευκτων σκαφών, ήσαν οι βασικοί λόγοι επιλογής του χώρου. Γύρω από τον χώρο ναυπήγησης, υπήρχαν αρχικά μικρά πρόχειρα ξύλινα η πέτρινα εργαστήρια «καραβομαραγκών» , που στη συνέχεια από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά εξελίχθηκαν σε κανονικά λιθόκτιστα διώροφα κυρίως κτίσματα. Στα ισόγεια των περισσοτέρων εγκατέ-στησαν τα εργαστήρια τους οι διαπρεπέστεροι καραβομαραγκοί του νησιού ,συνεχίζοντας την παράδοση των προγόνων τους. Τα σκάφη που ναυπηγούνταν εδώ ήσαν κυρίως σπογγαλιευτικά,(η γνωστή Συμιακή σκάφη) αλλά και βάρκες και αλιευτικά καΐκια, τρεχαντήρια. Η δραστηριότητα μετά τον Β’Π. Πόλεμο συρρικνώθηκε σημαντικά και τελικά σταμάτησε την δεκαετία του ΄70.
(EL)
INDUSTRIAL FACILITY - The most important, both in terms of size and production, wooden boat building area in Symi, is located at the mouth of the port, in Gialos. The flat natural ground, the smooth natural slope to the sea suitable for the launching of newly built boats, were the main reasons for choosing the space. Around the shipyard, there were initially small rough wooden or stone workshops of "ship carpenters", which then from the middle of the 19th century onwards evolved into normal stone-built two-storey main buildings. The most prominent ship carpenters of the island set up their workshops on the ground floors of most of them, continuing the tradition of their ancestors. The boats that were built here were mainly sponge boats, (the well-known Simian boats) but also boats and fishing boats, trechanterias. The activity after WWII shrank significantly and finally stopped in the 70s.
(EN)
ΤΕΕ Τμήμα Δωδεκανήσου
Πόλη / χωριό / οικισμός
