Σχέδιο για το "Ντερεβιάνιε Ίντολι" (Ξύλινα Είδωλα") του Β. Χλέμπνικοφ.

Σχέδιο για το
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_SA



Σχέδιο για το "Ντερεβιάνιε Ίντολι" (Ξύλινα Είδωλα") του Β. Χλέμπνικοφ. (EL)
Drawing for V.Khlebnikov's "Derevianye Idoly" ("Wooden Idols") (EN)

Φιλόνοφ, Πάβελ (EL)
Filonov, Pavel (EN)

Κατά τη διάρκεια των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα οι κάτοικοι της ρωσικής αυτοκρατορίας έζησαν τη μεταμόρφωση της παραδοσιακής κοινωνίας τους σε μια εκσυγχρονισμένη πολιτεία - αποτέλεσμα του εκβιομηχανισμού της χώρας και των κοινωνικών μεταβολών- όπου ιδέες και πιστεύω εναλλάσσονταν με ρυθμούς ίδιους με αυτούς της ανάπτυξης. Ο Λένιν δε συμπαθούσε τα πρωτοποριακά ρεύματα στην τέχνη και αδυνατούσε να καταλάβει το πνεύμα τους, καθώς εξέλιπε η αίσθηση του κατανοητού της παραδοσιακής ρεαλιστικής τέχνης. Την εποχή αυτή οργανώνονται διάφορες σχολές και ιδρύματα υπό την αιγίδα του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης, ενώ οι καλλιτέχνες, όπως ο Φιλόνοφ συμμετέχουν σε διάφορες ενώσεις, από τις οποίες ξεπηδούν οι πιο ανατρεπτικές ιδέες.
Στα "Ξύλινα Είδωλα", το μόνο φουτουριστικό βιβλίο που επιμελήθηκε ο Φιλόνοφ, ο καλλιτέχνης παρουσίασε μια νέα σχέση ανάμεσα στην εικόνα και το γραπτό λόγο. Η εκφραστικότητα της εικόνας του σκοπό είχε να αιχμαλωτίσει οπτικά το χαρακτήρα του ποιητικού λόγου. Σύμφωνα με τον Kovtun η μετατροπή των γραμμάτων σε σχέδια από το Φιλόνοφ, που συμβολίζει την ενότητα του κόσμου ως ενότητα, είναι μοναδική. Με αυτήν την έννοια η πρόθεσή του ήταν να παρουσιάσει τις ιδεογραφικές δυνατότητες για μια καθοριστικής σημασίας "φωνητική γραφή". (EL)


Χαρτί (EL)
Μελάνι-πινέλο (EL)


1914


Ρωσική πρωτοπορία (EL)
Σχέδια και τυπώματα (EL)
Αναλυτική τέχνη (EL)


Εικόνα

Σχέδιο (EL)

Ρωσική γλώσσα

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.